សាវតារ
ប៊ូ ម៉េង បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងនាមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ក្នុងសំណុំរឿង ០០១ អំពីការជាប់ពាក់ព័ន្ធរបស់ កាំង ហ្កេកអ៊ាវ “ហៅ ឌុច” នៅមន្ទីរសន្តិសុខ ស-២១ (ហៅ គុកទួលស្លែង) និងរបៀបដែលគេធ្វើទារុណកម្មគាត់នៅទីនោះ1។ ការសន្និដ្ឋានរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងក្នុងសំណុំរឿង ០០១ ដែលផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់ ប៊ូ ម៉េង ក៏មានយោងនៅក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ ផងដែរ2។
មុនពេល និងក្នុងអំឡុងការឃុំខ្លួន ប៊ូ ម៉េង នៅក្នុងមន្ទីរសន្តិសុខ ស-២១
មុនថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ប៊ូ ម៉េង បានចូលព្រៃម៉ាគី ដើម្បីធ្វើការរំដោះប្រទេស3។ ក្រោយថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា អង្គការបានបញ្ជាគាត់ឲ្យគូររូបឲ្យសិក្ខាកាមនៅសាលាបច្ចេកទេសឬស្សីកែវ4។ ពីរ ឬបីខែក្រោយមក នៅពេលដែលក្រុមកម្មាភិបាលមកពីភូមិភាគនិរតីកាន់កាប់សាលានេះ គេបានផ្ទេរគាត់ទៅសហករណ៍តាឡី ជាទីដែលអង្គការបង្ខំគាត់ឲ្យជីកប្រឡាយ ដាំបន្លែ និងធ្វើនង្គ័ល ឧបករណ៍ធ្វើពីឈើ និងរនាស់5។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៧ រូបគាត់ និងប្រពន្ធដើមរបស់គាត់ត្រូវបាននាំមកកាន់មន្ទីរស-២១ ក្រោមលេសថា គាត់ត្រូវបង្រៀនកុមារនៅសាលាវិចិត្រសីល្បៈ6។
ប៊ូ ម៉េង និងប្រពន្ធដើមបរបស់គាត់បានមកដល់ ស-២១ គេដាក់ខ្នោះ និងបិទមុខរបស់គាត់ទាំងពីរនាក់7។ បន្ទាប់ពីថតរូបពួកគាត់ហើយ8 គេឃុំពួកគាត់នៅក្នុងអាគារដាច់ដោយឡែកពីគ្នា9។ ប៊ូ ម៉េង ត្រូវគេឃុំនៅក្នុងបន្ទប់ឃុំឃាំងរួម10 ជាមួយអ្នកជាប់ឃុំ ២០ ទៅ ៤០នាក់11 ដែលនៅទីនោះអ្នកជាប់ឃុំទាំងអស់ត្រូវគេដាក់ខ្នោះជើងភ្ជាប់ទៅនឹងរបាដែកវែងមួយ12។
អ្នកជាប់ឃុំខ្មែរ និងបរទេសហូបបបររាវៗពីរពេលក្នុងមួយថ្ងៃ13។ ដោយសារតែឃ្លានពេក ប៊ូ ម៉េង ចង់ឲ្យជីងចក់ធ្លាក់ពីលើពិដាន ដើម្បីឲ្យគាត់អាចចាប់វាស៊ី14។ មិនមានពេទ្យព្យាបាលគ្រប់គ្រាន់ទេ។ គេឲ្យគាត់ងូតទឹកម្តងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដែលនៅពេលនោះអ្នកជាប់ឃុំត្រូវឆ្មាំគុកបាញ់ទឹកស្រោចពីខាងក្រៅ ខណៈឈរស្រាតក្នុងបន្ទប់ឃុំរបស់ខ្លួន15 ជាញឹកញាប់អ្នកជាប់ឃុំត្រូវបានគេសើចចំអករូបរាងកាយរបស់ពួកគេ16។ អ្នកជាប់ឃុំត្រូវហាលខោខ្លីរបស់ខ្លួននៅលើកំរាល17។ អ្នកជាប់ឃុំត្រូវបន្ទោបង់ និងបត់ជើងតូចដាក់ក្នុងកេសគ្រាប់ និងថូជ័រ18។
ប៊ូ ម៉េង ត្រូវគេនាំទៅកាន់បន្ទប់សួរចម្លើយពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃទាំងជាប់ខ្នោះ និងបិទមុខ19 បន្ទាប់ពីគេដោះខ្នោះ និងស្រាយមុខគាត់ចេញ គេសួរចម្លើយគាត់ថាតើគាត់មានជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយ សេអ៊ីអា និង កាហ្ស៊េបេ ឬទេ20។ គាត់ដេកថ្កាប់មុខទៅដី ហើយគេវាយគាត់រហូតទាល់តែអ្នកសួរចម្លើយ យល់ថាគាត់ទទួលរងទារុណកម្មគ្រប់គ្រាន់21 យូរៗម្តងគេឆក់ខ្សែភ្លើងគាត់រហូតគាត់សន្លប់បាត់ស្មារតី22។
នៅពេលសួរចម្លើយ ប៊ូ ម៉េង បានឃើញអ្នកទោសត្រូវបានគេចង និងសែងទាំងរស់ដូចសត្វជ្រូក និងបានឮឡានកំពុងរង់ចាំដឹកពួកគេនៅខាងក្រៅ23។ គាត់មិនដែលឃើញពួកគេត្រឡប់មកវិញទេ24។ ខណៈដែលគាត់កំពុងដេកនៅក្នុងអាគារ គ នៅជាន់ទីបី ក្នុងបន្ទប់ឃុំឃាំងរួម គាត់បានឮសំឡេងស្រែកចេញពី ស-២១25។
នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៧ ឬដើមឆ្នាំ១៩៧៨ គេបានដោះលែង ប៊ូ ម៉េង ពីបន្ទប់ឃុំឃាំង និងបានដោះខ្នោះគាត់ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវជាប់ឃុំក្នុង អាគារ ង ក្នុងបរិវេណ ស-២១ ដោយមានអ្នកយាមឃ្លាំមើល26។ គាត់បានគូរូបនៅទីនោះ27ហើយមានពេលម្តងនោះ ឌុច បានបញ្ជាគាត់ឲ្យកែរូបគំនូ ប៉ុល ពត28។ ឌុច បានគំរាមគាត់ថា នឹងយកគាត់ធ្វើជី ប្រសិនបើគាត់គូរូប ប៉ុល ពត មិនបានស្អាតទេនោះ29។ មានពេលមួយ ឌុច បានឲ្យគាត់ និង អៀម ចាន់ វ៉ៃគ្នាទៅវិញទៅមក30។ ប៊ូ ម៉េង បានទទួលរបបអាហារគ្រប់គ្រាន់ក្រោយពេលគេដោះលែងគាត់ តែនៅតែស្ថិតក្នុងភាពភ័យខ្លាច31។
អង្គជំនុំជម្រះសាលដំបូងបានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់ ប៊ូ ម៉េង ក្នុងការសន្និដ្ឋានអំពីការធ្វើមនុស្សឃាត និងការសម្លាប់រង្គាល32 ការធ្វើឲ្យទៅជាទាសករ33 ការដាក់ក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំង34 ការធ្វើទារុណកម្ម35 និងអំពើអមនុស្សធម៌ផ្សេងៗទៀត36 ដែលជាផ្នែកនៃឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិប្រព្រឹត្តឡើងនៅក្នុងមន្ទីរសន្តិសុខ ស-២១37។
វីដេអូ
កាលបរិច្ឆេទ | កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ | លេខប្រតិចារិក |
---|---|---|
ថ្ងៃទី០១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៩ | E1/41 | E1/41.1 |
ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង | លេខឯកសារ D | លេខឯកសារ E3 |
---|---|---|---|---|
កំណត់ហេតុនៃការស្តាប់ចម្លើយសាក្សី ប៊ូ ម៉េង | Written Record of Interview of BOU Meng | Procès-verbal de l’entretien de BOU Meng | D2-1 | E3/389 |