សាវតារ និងតួនាទី
អ្នកស្រី គង់ សៀក ចូលបម្រើកងទ័ពខ្មែរក្រហមក្នុងកងពលលេខ ៤៥០ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥
1
។ អំឡុងឆ្នាំ១៩៧៧ ខ្មែរក្រហមបានបញ្ជូនអ្នកស្រីទៅលត់ដំនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង បន្ទាប់ពីប្រធានរបស់គាត់នៅក្នុងកងពលនេះ ត្រូវបានចាប់ខ្លួនយកទៅកាន់គុកទួលស្លែង ដោយចោទប្រកាន់ថាក្បត់អង្គការ
2
។ គាត់ផ្តល់សក្ខីកម្មនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ ក្នុងនាមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី អំពីបទពិសោធន៍ដែលគាត់ជួបប្រទះខណៈពេលធ្វើការនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង
3
។
លក្ខខណ្ឌនៃការរស់នៅ និងធ្វើការនៅព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង
នៅពេលមកដល់ អ្នកស្រី គង់ សៀក បានឃើញកម្មករ និងទាហានរាប់ពាន់នាក់មកពីកងពលជាច្រើនកំពុងធ្វើការនៅការដ្ឋានសាងសង់នោះ
4
។ ខ្មែរក្រហមបានចាត់តាំងអ្នកស្រី គង់ សៀក ឱ្យទៅកងចល័តនារី ដើម្បីរែកដី និងស៊ីម៉ង់ត៍មួយរយៈ មុនពេលឱ្យគាត់ផ្តល់ប្រវត្តិរូប
5
។ អ្នកដែលគេដឹងមុខរបរពីមុនជាទាហាន នឹងត្រូវយកទៅកន្លែងផ្សេងទៀតដែលគេមិនស្គាល់
6
។
អ្នកស្រី គង់ សៀក ចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅម៉ោង ៥ ព្រឹក ឈប់នៅម៉ោង ១១ ព្រឹក ចាប់ផ្តើមធ្វើការវិញនៅម៉ោង ១ រសៀល និងបន្តរហូតដល់ម៉ោង ៥:00 ល្ងាច ឬជួនកាលរហូតដល់ម៉ោង ៩:00 យប់
7
។ គាត់ដើរទោរ កោងខ្នងដូចសត្វទា ពេលគាត់ត្រូវលីស៊ីម៉ង់ត៍ ដែលជាធម្មតាមានពី ២០ ទៅ ៣០ បាវ ទម្ងន់ ៥០ គីឡូក្រាមក្នុងមួយបាវ
8
។ ថ្វីត្បិតតែគាត់ឈឺខ្នងខ្លាំងក៏ដោយ ក៏អ្នកស្រី គង់ សៀក មិនហ៊ានបដិសេធការងារនេះទេ ព្រោះខ្លាចគេសម្លាប់
9
។ នារីខ្លះនៅក្នុងកងរបស់គាត់ មករដូវមិនទៀងទាត់ ដោយសារតែការងារធ្ងន់ដែលគេកំណត់លើនារីទាំងនោះ
10
។ នៅពេលដែលនារីមករដូវ ពួកគេមិនត្រូវបានគេផ្តល់សាប៊ូ ឬអ្វីសម្រាប់សម្អាត ឬលាងសម្អាតខ្លួនប្រាណឡើយ ដែលជាលទ្ធផលមានក្លិនស្អុយយ៉ាងខ្លាំង
11
។ កម្មករទាំងអស់មានសភាពស្គមស្គាំង ដោយសារអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់
12
។ “មើលទៅឃើញធំតែក្បាល និង...ក្បាលជង្គង់ពីរហ្នឹង”
13
។ កម្មករមិនមានមុង និងកន្ទេលសម្រាប់ដេក និងទឹកស្អាតសម្រាប់ផឹកឡើយ
14
។
កម្មករមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យផ្លាស់ទីដោយសេរីនៅជុំវិញកន្លែងធ្វើការទេ ហើយអ្នកណាដែលបំពាននឹងត្រូវចាប់ដាក់គុក
15
។ កម្មករមិនហ៊ាននិយាយរកគ្នាទេ ប្រសិនបើពួកគេនៅកងផ្សេងគ្នា បើទោះជាមានទំនាក់ទំនងសាច់ឈាមជាបងប្អូនបង្កើតក្ដី
16
។ ក្រោយពីធ្វើការ ប្រធានកងរបស់អ្នកស្រីឈ្មោះ វឿន បានប្រជុំស្វ័យទិតៀននៅពេលល្ងាច ដែលគាត់ទិតៀនអ្នកដែលមិនបានបំពេញការងាររបស់ខ្លួន
17
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់អ្នកស្រី គង់ សៀក ក្នុងចំណោមភ័ស្តុតាងផ្សេងទៀតក្នុងការសន្និដ្ឋានថា (i) ខ្មែរក្រហមបានយកប្រវត្តិរូបដើម្បីពិនិត្យរកទាហាន និងដឹងអំពីប្រវត្តិគ្រួសាររបស់ពួកគេ
18
(ii) កម្មករនៅព្រលានយន្តហោះសុទ្ធតែជាទាហានដែលត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យធ្វើពលកម្មដោយដៃ
19
និង (iii) ស្ថានភាពរស់នៅ និងអនាម័យមានកម្រិតទាបខ្លាំង ហើយមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទ្រទ្រង់កម្មករ
20
។
សេចក្តីថ្លែងទុក្ខ
“ខ្ញុំលីស៊ីម៉ង់ត៍ទៀតៗ ខ្ញុំខំប្រឹងលីៗមិនរួច ខ្ញុំដើរទា គេថាឲ្យខ្ញុំទៀតគេថាមិត្តឯងអីក៏លីមិនរួច ក៏កម្លាំងអីក៏លីមិនរួច។ រហូតដល់ខ្ញុំលីស៊ីម៉ង់ត៍ ខ្ញុំជីកដីហើយ សព្វថ្ងៃក៏ប៉ះពាល់ដល់រាងកាយរបស់ខ្ញុំនេះឈឺដើមទ្រូងខ្ញុំនៅរាល់ថ្ងៃ ហើយចង្កេះខ្ញុំគឺគ្រាំគ្រារាល់ថ្ងៃ ទោះបីខ្ញុំមកសាលាក្ដីកន្លែងនេះក៏ខ្ញុំលេបថ្នាំដែរ ខ្ញុំលេបថ្នាំឡើងឈាម ខ្ញុំលេបថ្នាំសរសៃបានខ្ញុំដើររួចបានប៉ុណ្ណេះ”
21
។
វីដេអូ
កាលបរិច្ឆេទ | កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ | លេខប្រតិចារិក |
---|---|---|
ថ្ងៃទី១៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៥ | E1/318 | E1/318.1 |
ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង | លេខឯកសារ D | លេខឯកសារ E3 |
---|---|---|---|---|
ឯកសារបន្ថែមរបស់ដើម បណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី | Supplementary information of civil party applicant | Informations complémentaires de la partie civile | D22/2509a | E3/6511a |