គង់ សៀក

រហ្សនាម: 2-TCCP-261

សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២

ប្រភេទ: ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី

សាវតារ និងតួនាទី

អ្នកស្រី គង់ សៀក ចូលបម្រើកងទ័ពខ្មែរក្រហមក្នុងកងពលលេខ ៤៥០ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ ។ អំឡុងឆ្នាំ១៩៧៧ ខ្មែរក្រហមបានបញ្ជូនអ្នកស្រីទៅលត់ដំនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង បន្ទាប់ពីប្រធានរបស់គាត់នៅក្នុងកងពលនេះ ត្រូវបានចាប់ខ្លួនយកទៅកាន់គុកទួលស្លែង ដោយចោទប្រកាន់ថាក្បត់អង្គការ ។ គាត់ផ្តល់សក្ខីកម្មនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ ក្នុងនាមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី អំពីបទពិសោធន៍ដែលគាត់ជួបប្រទះខណៈពេលធ្វើការនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង ។

លក្ខខណ្ឌនៃការរស់នៅ និងធ្វើការនៅព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង

នៅពេលមកដល់ អ្នកស្រី គង់ សៀក បានឃើញកម្មករ និងទាហានរាប់ពាន់នាក់មកពីកងពលជាច្រើនកំពុងធ្វើការនៅការដ្ឋានសាងសង់នោះ ។ ខ្មែរក្រហមបានចាត់តាំងអ្នកស្រី គង់ សៀក ឱ្យទៅកងចល័តនារី ដើម្បីរែកដី និងស៊ីម៉ង់ត៍មួយរយៈ មុនពេលឱ្យគាត់ផ្តល់ប្រវត្តិរូប ។ អ្នកដែលគេដឹងមុខរបរពីមុនជាទាហាន នឹងត្រូវយកទៅកន្លែងផ្សេងទៀតដែលគេមិនស្គាល់ ។ អ្នកស្រី គង់ សៀក ចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅម៉ោង ៥ ព្រឹក ឈប់នៅម៉ោង ១១ ព្រឹក ចាប់ផ្តើមធ្វើការវិញនៅម៉ោង ១ រសៀល និងបន្តរហូតដល់ម៉ោង ៥:00 ល្ងាច ឬជួនកាលរហូតដល់ម៉ោង ៩:00 យប់ ។ គាត់ដើរទោរ កោងខ្នងដូចសត្វទា ពេលគាត់ត្រូវលីស៊ីម៉ង់ត៍ ដែលជាធម្មតាមានពី ២០ ទៅ ៣០ បាវ ទម្ងន់ ៥០ គីឡូក្រាមក្នុងមួយបាវ ។ ថ្វីត្បិតតែគាត់ឈឺខ្នងខ្លាំងក៏ដោយ ក៏អ្នកស្រី គង់ សៀក មិនហ៊ានបដិសេធការងារនេះទេ ព្រោះខ្លាចគេសម្លាប់ ។ នារីខ្លះនៅក្នុងកងរបស់គាត់ មករដូវមិនទៀងទាត់ ដោយសារតែការងារធ្ងន់ដែលគេកំណត់លើនារីទាំងនោះ ។ នៅពេលដែលនារីមករដូវ ពួកគេមិនត្រូវបានគេផ្តល់សាប៊ូ ឬអ្វីសម្រាប់សម្អាត ឬលាងសម្អាតខ្លួនប្រាណឡើយ ដែលជាលទ្ធផលមានក្លិនស្អុយយ៉ាងខ្លាំង ។ កម្មករទាំងអស់មានសភាពស្គមស្គាំង ដោយសារអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ ។ “មើលទៅឃើញធំតែក្បាល និង...ក្បាលជង្គង់ពីរហ្នឹង” ។ កម្មករមិនមានមុង និងកន្ទេលសម្រាប់ដេក និងទឹកស្អាតសម្រាប់ផឹកឡើយ ។ កម្មករមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យផ្លាស់ទីដោយសេរីនៅជុំវិញកន្លែងធ្វើការទេ ហើយអ្នកណាដែលបំពាននឹងត្រូវចាប់ដាក់គុក ។ កម្មករមិនហ៊ាននិយាយរកគ្នាទេ ប្រសិនបើពួកគេនៅកងផ្សេងគ្នា បើទោះជាមានទំនាក់ទំនងសាច់ឈាមជាបងប្អូនបង្កើតក្ដី ។ ក្រោយពីធ្វើការ ប្រធានកងរបស់អ្នកស្រីឈ្មោះ វឿន បានប្រជុំស្វ័យទិតៀននៅពេលល្ងាច ដែលគាត់ទិតៀនអ្នកដែលមិនបានបំពេញការងាររបស់ខ្លួន ។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់អ្នកស្រី គង់ សៀក ក្នុងចំណោមភ័ស្តុតាងផ្សេងទៀតក្នុងការសន្និដ្ឋានថា (i) ខ្មែរក្រហមបានយកប្រវត្តិរូបដើម្បីពិនិត្យរកទាហាន និងដឹងអំពីប្រវត្តិគ្រួសាររបស់ពួកគេ (ii) កម្មករនៅព្រលានយន្តហោះសុទ្ធតែជាទាហានដែលត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យធ្វើពលកម្មដោយដៃ និង (iii) ស្ថានភាពរស់នៅ និងអនាម័យមានកម្រិតទាបខ្លាំង ហើយមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទ្រទ្រង់កម្មករ ។

សេចក្តីថ្លែងទុក្ខ

“ខ្ញុំលីស៊ីម៉ង់ត៍ទៀតៗ ខ្ញុំខំប្រឹងលីៗមិនរួច ខ្ញុំដើរទា គេថាឲ្យខ្ញុំទៀតគេថាមិត្តឯងអីក៏លីមិនរួច ក៏កម្លាំងអីក៏លីមិនរួច។ រហូតដល់ខ្ញុំលីស៊ីម៉ង់ត៍ ខ្ញុំជីកដីហើយ សព្វថ្ងៃក៏ប៉ះពាល់ដល់រាងកាយរបស់ខ្ញុំនេះឈឺដើមទ្រូងខ្ញុំនៅរាល់ថ្ងៃ ហើយចង្កេះខ្ញុំគឺគ្រាំគ្រារាល់ថ្ងៃ ទោះបីខ្ញុំមកសាលាក្ដីកន្លែងនេះក៏ខ្ញុំលេបថ្នាំដែរ ខ្ញុំលេបថ្នាំឡើងឈាម ខ្ញុំលេបថ្នាំសរសៃបានខ្ញុំដើររួចបានប៉ុណ្ណេះ” ²¹ ។

វីដេអូ

សក្ខីកម្ម
កាលបរិច្ឆេទ	កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ	លេខប្រតិចារិក
ថ្ងៃទី១៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៥	E1/318	E1/318.1

ឯកសារពាក់ព័ន្ធ
ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ	ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស	ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង	លេខឯកសារ D	លេខឯកសារ E3
ឯកសារបន្ថែមរបស់ដើម បណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី	Supplementary information of civil party applicant	Informations complémentaires de la partie civile	D22/2509a	E3/6511a