នួន ត្រិច ឬទ្រិច
រហ្សនាម: 2-TCW-1060
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: សាក្សី
កងពលធំ ៣១០
ឈ្មោះ អឿន គឺជាមេបញ្ជាការកងពលធំ ៣១០ ចំណែកឯ វឿន គឺជាអនុរបស់ អឿន3។ លោក នួន ត្រិច កត់សម្គាល់ថា ប្រហែលជាពីរសប្តាហ៍ក្រោយគេចាប់ខ្លួនអឿន មានអង្គប្រជុំរយៈពេលបីថ្ងៃធ្វើឡើងនៅសាលារៀននៅខាងជើងវត្តភ្នំ ដឹកនាំដោយឈ្មោះ ញ៉ មេបញ្ជាការថ្មីនៃកងពលធំ ៣១០4។ លោក នួន ត្រិច ស្តាប់ខ្សែអាត់សំឡេងគេចាក់នៅក្នុងអង្គប្រជុំ ដែល អឿន សារភាពអំពីផែនការវាយប្រហារទីក្រុងភ្នំពេញ5។ ញ៉ ក៏ប្រកាសថា អឿន គឺជាជនក្បត់មកពីភូមិភាគកណ្តាល6។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក នួន ត្រិច ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) ស្បូវ ហ៊ីម (ហៅ អឿន) គឺជាលេខាកងពលធំ ៣១០ ចំណែកឯ យឹម ឈឿន (ហៅ វឿន ឬ វឿង) គឺជាអនុរបស់ អឿន (២) អឿន មានផែនការផ្តួលរលំរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ និង (៣) យឹម ញ៉ ជំនួស អឿន ជាលេខាកងពលធំ ៣១០ បន្ទាប់ពីគេបោសសម្អាត អឿន។
ការផ្លាស់ទៅកសាងខ្លួន
នៅពេលមួយបន្ទាប់ពីលោក នួន ត្រិច ចូលរួមអង្គប្រជុំដឹកនាំដោយ ញ៉ គេក៏ចាប់ខ្លួនគាត់បញ្ជូនទៅគុកនៅភ្នំពេញ រយៈពេលពីរបីថ្ងៃ។ គាត់អះអាងថា គុកនោះ គឺ ស-២១10។ គាត់មិនអាចរៀបរាប់អំពីស្ថានភាពខាងក្នុងគុកនោះទេ ពីព្រោះថា គាត់ជាប់ខ្នោះជាប់សោក្នុងបន្ទប់ដែលមានបង្អួចដែក11។ គេមិនបានថតរូបគាត់នៅក្នុងបរិវេណ ស-២១ ប៉ុន្តែថតរូបគាត់នៅមន្ទីរគុក12។ នៅពេលដែលផ្តល់សក្ខីកម្ម គាត់បង្ហាញថា ឈ្មោះ យៀត, ក្រាន និង ម៉ក់ យីហឿង (ហៅ នឹម) ស្ថិតនៅក្នុងកងវរសេនាតូច៣១៤ នៃកងពលធំ ៣១០ តាមរយៈបញ្ជីឈ្មោះអ្នកទោស ស-២១13។
ក្រោយមកទៀត លោក នួន ត្រិច ផ្លាស់ទៅកំពង់ឆ្នាំង ដើម្បីទទួលការអប់រំ [ឬហៅថា កសាងខ្លួន] នៅឆ្នាំ១៩៧៨14 បន្ទាប់ពីគាត់ជាប់ចោទថាជាជនក្បត់ ហើយមានទំនាក់ទំនងជាមួយខ្សែខ្មាំង។ គាត់នៅជិត ព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង15។ គេប្រាប់គាត់ថា កម្មករដែលគេ “កសាងខ្លួនបានហើយ” លែងត្រូវចាត់ទុកថាអ្នកទោសទៀតហើយ ហេតុនេះ គេនឹងឱ្យអាវុធ ហើយបញ្ជូនទៅវាយវៀតណាម16។ នៅពេលដែលគាត់ផ្លាស់ទៅព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង គាត់មិនមានសិទ្ធិធ្វើជាគ្រូពេទ្យទេ ពីព្រោះថា គាត់ត្រូវគេចាត់ទុកថាជាអ្នកទោសមានភារកិច្ចវាយថ្ម និងជីកដី17។ មានអង្គប្រជុំមួយរៀបចំឡើងដោយប្រធានរបស់គាត់ ដោយព្រមានអំពីការដាក់ទណ្ឌកម្មបន្ថែមទៀត ប្រសិនបើមិនអាចលត់ដំខ្លួនបានទេ18។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក នួន ត្រិច ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) គេយកទាហានទៅធ្វើការនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង ដើម្បីលត់ដំខ្លួន ពីព្រោះថា ពួកគេត្រូវចាត់ទុកថាមានទំនាក់ទំនងជាមួយខ្មាំង19 (២) កម្មករដែលត្រូវចាត់ទុកថាបានកសាងរួចហើយ ត្រូវបញ្ជូនទៅធ្វើការងារផ្សេងទៀត ដូចជា ទៅប្រយុទ្ធជាមួយវៀតណាម 20 (៣) មិនមានការទម្លាក់ឋានៈជាផ្លូវការទេ ប៉ុន្តែ កងទ័ពដែលគេបញ្ជូនទៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង ត្រូវចាត់ទុកថាជាកម្មករធម្មតា21 និង (៤) កងទ័ពត្រូវបញ្ជូនទៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង ដើម្បីទទួលការដាក់ទណ្ឌកម្ម22។ ប៉ុន្តែ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង យល់ឃើញថា នួន ត្រិច មិនដែលធ្លាប់ជាប់ឃុំនៅ ស-២១ ទេ ពីព្រោះថា ភ័ស្តុតាងរបស់គាត់ មិនស៊ីចង្វាក់គ្នាជាមួយនឹងស្ថានភាព នៅ ស-២១ ទេ23។
ការងារនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង
លោក នួន ត្រិច ធ្វើការនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំង នៅក្រោមប្រធានមកពីកងពល ៥០២ នៅភូមិភាគនិរតី24។ គាត់មានភារកិច្ចដុតបំផ្ទុះគ្រាប់នៅក្នុងភ្នំ ហើយដឹកជញ្ជូនថ្មទៅព្រលានយន្តហោះ ដែលមានចម្ងាយមិនដល់មួយគីឡូម៉ែត្រទេ25។ គាត់ឃើញដោយផ្ទាល់គេយកកម្មកររបួសមកពីកងវាយថ្មទៅមន្ទីរពេទ្យ26។ គាត់ក៏ពន្យល់ថា គេជីកផ្លូវរូងភ្នំជម្រៅប្រហែល ១០ ម៉ែត្រ ដើម្បីឱ្យយន្តហោះចម្បាំងចុះចត ក្នុងគោលបំណងដើម្បីវាយខ្មាំង27។ លោក នួន ត្រិច ត្រូវភ្ញាក់នៅម៉ោង ៣ យប់ ហើយចូលរួមប្រជុំ និងធ្វើការចាប់ពីម៉ោងប្រហែល៤ ព្រឹក រហូតដល់ម៉ោង ១១ ថ្ងៃត្រង់ សម្រាកមួយម៉ោង រួចចូលធ្វើការវិញចាប់ពីម៉ោង ១២ ថ្ងៃត្រង់ ដល់ម៉ោង ៥ ល្ងាច ហើយចូលធ្វើការម្តងទៀតចាប់ពីម៉ោង ៦ ល្ងាច ដល់ម៉ោង ៨ យប់ ទៅ១០ យប់28។ គេមិនអនុញ្ញាតឱ្យកម្មករនិយាយរកគ្នាទេនៅពេលដែលកំពុងធ្វើការ29។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់ លោក នួន ត្រិច ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) កម្មករនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះ មានកងទ័ពមកពីកងពលធំ ៣១០30 (២) ថ្នាក់លើមកពីភូមិភាគនិរតីនៅការដ្ឋាននេះ គឺជាកម្មាភិបាលមកពីកងពលធំ ៥០២31 (៣) មានកន្លែងវាយថ្មធំមួយកន្លែងដើម្បីយកថ្ម កសាងព្រលានយន្តហោះ32 ហើយកម្មករនៅកងវាយថ្ម ជួនកាលរងរបួសដោយសារគ្រឿងផ្ទុះ និងមិនមានវិធានការការពារសុវត្ថិភាពគ្រប់គ្រាន់ទេ33 (៤) មានផ្លូវរូងភ្នំមួយនៅជិតព្រលានដើម្បីលាក់យន្តហោះ34 (៥) ព្រលានយន្តហោះកំពង់ឆ្នាំងត្រូវកសាងឡើងជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃយុទ្ធសាស្ត្រយោធារបស់កម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ35 (៦) កម្មករខ្លះទទួលការងារដែលគេបែងចែកនៅក្នុងអង្គប្រជុំពេលព្រឹកមុនពេលចាប់ផ្តើមការងារ ហើយកងខ្លះមានការអនុញ្ញាតឱ្យសម្រាករយៈពេលខ្លី36 និង (៧) គេមិនអនុញ្ញាតឱ្យកម្មករនិយាយរកគ្នាដោយសេរីទេ37។
ស្ថានភាពរស់នៅទូទៅ និងការបាត់ខ្លួន
កម្មករដេកលើកម្រាលផ្ទាល់ដីនៅក្នុងកងរបស់ខ្លួន38 ហើយទទួលបានអាហារពីរពេលក្នុងមួយថ្ងៃ39 គឺបាយមួយចាន លាយចេក40។ បរិមាណបាយតិចជាងចេក41។ កម្មករនៅការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះមិនមានសុខភាពល្អទេ ហើយ លោក នួន ត្រិច ពន្យល់ថា ដោយសារការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះគឺជាកន្លែងលត់ដំ គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែស្គមខ្លាំង42។
មន្ទីរពេទ្យកំពង់ឆ្នាំង គឺជាមន្ទីរពេទ្យយោធា គ្រប់គ្រងដោយកងពល ៥០២ ហើយមានគោលដៅព្យាបាលតែកម្មករមកពីការដ្ឋានព្រលានយន្តហោះទេ43។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើកម្មករក្តៅខ្លួន ហើយនៅតែអាចធ្វើការបាន គេឱ្យទៅធ្វើការ44។ លោក នួន ត្រិច ចាំផងដែរថា មានការដកមនុស្សចេញនៅពេលថ្ងៃ ក្រោយមក គេប្រាប់កម្មករថា អ្នកទាំងនោះត្រូវចាត់តាំងទៅកន្លែងផ្សេង45។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពឹងផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក នួន ត្រិច ដើម្បីធ្វើសេចក្តីសម្រេចថា៖ (១) គេឱ្យកម្មករដេកលើកម្រាលផ្ទាល់ដីនៅក្នុងកងរបស់ខ្លួន46 (២) កម្មករមានអាហារពីរពេលក្នុងមួយថ្ងៃ47 (៣) កម្មករស្គមខ្លាំង48 (៤) អ្នកជំងឺធ្ងន់ត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យកំពង់ឆ្នាំង ប៉ុន្តែ កម្មករឈឺដែលអាចដើរបាន ត្រូវទៅធ្វើការ49 និង (៥) កម្មករជាច្រើននាក់ បានបាត់ខ្លួន ហើយ កម្មកររួមការងារ មិនដែលឃើញអ្នកទាំងនោះ បានមកវិញទេ50។
វីដេអូ
| កាលបរិច្ឆេទ | កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ | លេខប្រតិចារិក |
|---|---|---|
| ថ្ងៃទី០៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៦ | E1/506 | E1/506.1 |
| ថ្ងៃទី០៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៦ | E1/507 | E1/507.1 |
| ថ្ងៃទី០៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៦ | E1/508 | E1/508.1 |
| ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង | លេខឯកសារ D | លេខឯកសារ E3 |
|---|---|---|---|---|
| បទសម្ភាសន៍របស់មជ្ឈមណ្ឌល ឯកសារកម្ពុជាជាមួយ ទេស អុល ហៅ ភ័ក្ត ឬ ទេស ទ្រិច | DC-Cam Interview with Tes Ol aka Pheak or Tes Trich | Entretien au DC-Cam avec Tes Ol allias Pheak ou Tes Trich | D19.198 | E3/7537 |
| កំណត់ហេតុនៃការស្តាប់ចម្លើយសាក្សី ទេស ត្រិច | Written Record of Interview of TES Trech | Procès-verbal de l’audition de TES Trech | D231/24 | E3/7877 |
| ប្រតិចារឹកនៃកិច្ចសម្ភាសន៍របស់ ទេស ត្រិច | Transcript of Interview of TES Trech | Transcription de l’audition de TES Trech | D231/24R | E3/7877.1 |