ប៉េង ពាន់ - អ.វ.ត.ក.

សាវតារ និងតួនាទី

លោក ប៉េង ពាន់ ស្គាល់ជនជាប់ចោទ កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច ក្នុងនាមជា ហង់ ពិន ។ ក្នុងពេលរបបខ្មែរក្រហម និងមុនពេលជួបជនជាប់ចោទ លោក ប៉េង ពាន់ ធ្វើការជាពលករសង់ទំនប់ និងជាកសិករធ្វើស្រែនៅក្នុងកងចល័ត ។ លោក ប៉េង ពាន់ បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងនាមជាសាក្សី នៅចំពោះមុខអង្គជុំជម្រះសាលាដំបូងក្នុងសំណុំរឿង ០០១ ផ្តោតលើទំនាក់ទំនងរបស់គាត់ជាមួយនឹងជនជាប់ចោទ គឺការងាររបស់ជនជាប់ចោទជាគ្រូបង្រៀន អត្តចារិតរបស់គាត់ និងហេតុការណ៍ដែលជនជាប់ចោទត្រូវគេប្លន់ ដែលនាំឲ្យជនជាប់ចោទរងរបួស និងស្លាប់ប្រពន្ធ។ ពីឆ្នាំ១៩៩៣ ដល់ ១៩៩៥ លោក ប៉េង ពាន់ បានផ្តល់សក្ខីកម្មថា ឌុច ធ្វើការជាមួយគាត់ជាគ្រូបង្រៀនស្ម័គ្រចិត្ត នៅវិទ្យាល័យផ្គាំ ។ ក្រោយបានធ្វើការជាមួយគ្នាបានមួយរយៈ លោក ប៉េង ពាន់ និង ឌុច មានភាពស្និទ្ធស្នាលនឹងគ្នា និងមានទំនាក់ទំនងល្អ ។ លោក ប៉េង ពាន់ ក៏ស្គាល់សាក្សីពីរនាក់ផ្សេងទៀតនៅក្នុងសវនាការផងដែរ គឺលោក ឆូវ វិន និងលោក ហ៊ុន ស្មៀន ដែលបានធ្វើការនៅក្នុងវិស័យអប់រំជាមួយ ឌុច ។ លោក ប៉េង ពាន់ ដឹងថា ឌុច បាសរសេរសង្ខេបប្រវត្តិរូបរបស់គាត់ និងថាគាត់ជាអតីតគ្រូបង្រៀនក្នុងរបបសង្គមរាស្ត្រនិយម ។ ទោះជាយ៉ាងណា សាក្សីមិនបានដឹងពីទំនាក់ទំនងរបស់ ឌុច ជាមួយនឹងមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមណាទេ ។ គាត់ទើបតែបានដឹងពីមុខតំណែងរបស់ ឌុច ជាប្រធានមន្ទីរ ស-២១ នៅពេលគេចាប់ខ្លួន ឌុច និងចាក់ផ្សាយតាមវិទ្យុប៉ុណ្ណោះ ។

ការងារជាគ្រូបង្រៀនជាមួយជនជាប់ចោទ

លោក ប៉េង ពាន់ ស្គាល់ ឌុច ក្នុងនាមជាគ្រូរបង្រៀន ដែលម៉ឺងម៉ាត់ចំពោះកិច្ចការ និងការងាររបស់គាត់ ។ សាក្សីមិនបានដឹងថា គាត់ជាគ្រូ “មិនធម្មតា” នោះទេ ។ ដំបូងឡើយគេចាត់ឲ្យ ឌុច បង្រៀនសិស្សថ្នាក់ទី ៧ និងទី ៨ ផ្នែកគីមីវិទ្យា និងរូបវិទ្យា ។ ឌុច បានស្ម័គ្រចិត្តធ្វើការនៅសាលានាពេលនោះ ដោយសារមិនមានថវិការបញ្ចូលគាត់ជាមន្ត្រី ដែលមានប្រាក់ខែឡើយ ។ គាត់ដឹងថា ឌុច គឺជាអ្នកដែលមានប្រវត្តិចូលចិត្តធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត និងដឹងថា ឌុច ជាមនុស្សដែលសុំច្បាប់តែពេលណាមានបញ្ហាគ្រួរសារ ឬផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ ។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ ឌុច ត្រូវបានជួលជាផ្លូវការដោយក្រសួងអប់រំ ។ បន្ទាប់ពីបានចាប់ផ្តើមធ្វើការ ឌុច បានសង់កូនផ្ទះតូចមួយនៅចម្ងាយ ១០០ ម៉ែត្រ ពីសាលា ។ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពពេលស្ម័គ្រចិត្តនោះ ឌុច ធ្វើចម្ការ និងលក់គ្រឿងទេសនៅផ្ទះរបស់គាត់ ។ នៅពេលនោះ លោក ប៉េង ពាន់ មិនបានដឹងច្បាស់ពីសាវតាររបស់ ឌុច ទេ ប៉ុន្តែគាត់បានដឹងពីមិត្តរួមការងារអំពីបទពិសោធន៍ពីមុនរបស់ ឌុច ថាជាគ្រូបង្រៀនសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម របបសម្តេច សីហនុ ។

ករណីប្លន់ និងការស្លាប់ប្រពន្ធ ឌុច

លោក ប៉េង ពាន់ បានដឹងអំពីបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន និងគ្រួសាររបស់ ឌុច ។ ក្នុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩៥ ជនជាប់ចោទកំពុងរស់នៅក្នុងតំបន់អស្ថេរភាពជាមួយអ្នកភូមិ និងអ្នកចំណូលថ្មីមួយចំនួន ។ ធ្លាប់មានអំពើប្លន់កើតមានឡើងនៅក្នុងតំបន់ នោះ ដែលជនរងគ្រោះត្រូវគេធ្វើទារុណកម្ម ឬវាយដំ ។ ពេលនោះ គ្រួសាររបស់ ឌុច ត្រូវចោរប្លន់ ហើយក្នុងពេលនោះគាត់ត្រូវរងរបួស ហើយប្រពន្ធគាត់បាត់បង់ជីវិត ដោយត្រូវចាក់នឹងជំពុះទង់កំាំភ្លើង ។ លោក ប៉េង ពាន់ បាននាំជនជាប់ចោទទៅមន្ទីរពេទ្យដើម្បីព្យាបាល បន្ទាប់ពីនោះមកគាត់បានជួយ ឌុច កុំឲ្យមានរឿងបែបនេះកើតឡើងម្តងទៀត ។ លោក ប៉េង ពាន់ បានស្នើសុំមន្ទីរអប់រំស្រុកផ្ទេរជនជាប់ចោទ ដោយមូលហេតុសន្តិសុខ ហើយបន្ទាប់មក ឌុច ផ្លាស់ទៅមន្ទីរអប់រំស្រុកនៅចុងឆ្នាំ១៩៩៥ ។

អត្តចរិតរបស់ជនជាប់ចោទ

សាក្សីលែងមានទំនាក់ទំនងជាមួយ ឌុច ទៀតហើយ ក្រោយពីគាត់ផ្ទេរចេញ ។ គាត់បានពណ៌នាអំពី ឌុច ថាជាមនុស្ស “សុភាពធម្មតា ដូចគាត់អ៊ីចឹង ឃើញគាត់អ៊ីចឹង ត្រង់គាត់និយាយលេងសើចហ្នឹង កម្រមាន” ។ គាត់រៀបរាប់ថា ឌុច មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងល្អជាមួយអ្នកផ្សេង ដោយផ្តល់ជាយោបល់ថា “សិស្សហ្នឹងស្រឡាញ់គាត់ច្រើន រហូតដល់សិស្សទាំងអស់ហ្នឹងហៅគាត់ថា គ្រូតាៗ អ៊ីចឹង” ។ លោក ប៉េង ពាន់ មានការភ្ញាក់ផ្អើលពេលដឹងថា ឌុច ជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងរបបខ្មែរក្រហម ហើយនៅពេលផ្តល់ចម្លើយក្នុងនាមជាសាក្សីរបស់គាត់ គាត់នៅមានការភ័យខ្លាច និងបារម្ភពីសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ។

វីដេអូ

សក្ខីកម្ម
កាលបរិច្ឆេទ	កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ	លេខប្រតិចារិក
ថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៩	E1/73	E1/73.1

ឯកសារពាក់ព័ន្ធ
ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ	ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស	ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង	លេខឯកសារ D	លេខឯកសារ E3
គ្មាន