សាឡុត បាន

រហ្សនាម: TCW-586

សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០១

ប្រភេទ: សាក្សី

សាវតារ និងតួនាទី

លោក សាឡុត បាន ជាក្មួយប្រុសរបស់ ប៉ុល ពត ហើយរស់នៅជាមួយគាត់តាំងពីតូច។ គាត់បានធ្វើការជាអង្គរក្សរបស់មេដឹកនាំខ្មែរក្រហម និងជាលេខារនៅក្នុងក្រសួងការបរទេស។ លោក សាឡុត បាន បានផ្ដល់ សក្ខីកម្មនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០១ អំពីរចនាសម្ព័ន្ធបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា និងការងាររបស់គាត់ក្នុងក្រសួងការបរទេស។

ជីវិតបឋមវ័យ និងការចូលរួមក្នុងចលនាខ្មែរក្រហម

លោក សាឡុត បាន បានរស់នៅជាមួយពូរបស់គាត់គឺលោក ប៉ុល ពត តាំងពីអាយុ ១៥ ឬ ១៦ ឆ្នាំ ។ នៅឆ្នាំ១៩៦៨ ឬ១៩៦៩ ពួកគាត់បានប្តូរទីលំនៅពីភ្នំពេញមករស់នៅក្នុងព្រៃក្នុងខេត្តរតនគិរី ។ លោក សាឡុត បាន គោរពស្រឡាញ់ពូរបស់គាត់យ៉ាងខ្លាំងបំផុត។ គាត់បានរៀបចំអាហារ និងបានចាក់ថ្នាំឲ្យលោកប៉ុល ពត ។ ការងារប្រចាំថ្ងៃត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយលោក ឈឹម សំអោក ហៅប៉ង់ ដែលនៅក្បែរគាត់រយៈពេលដ៏យូរ និង ទទួលការណែនាំពី លោក ប៉ុល ពត ។ លោក សាឡុត បាន ចូលរួមជាមួយ ប.ក.ក. ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៨ ដោយមាន “គោលបំណង រំដោះប្រទេស ពីចក្រពត្តិ និយមអាមេរិក” ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ គាត់បានទទួលការហ្វឹកហ្វឺននយោបាយផ្អែកលើ “ឯកសារសំខាន់” គឺ “សាមគ្គីជនជាតិ” និង “ទង់បដិវត្តន៍” ។ ឯកសារទាំងនេះ បានកំណត់គោលដៅ ក្រុមជនជាតិភាគតិចនៅភាគ ឦសាននៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលជាក្រុមងាយរងគ្រោះ និងជួបការលំបាកបំផុត ហើយត្រូវទទួលបានការអប់រំ “កុំឲ្យគេជាន់ក្បាល” ។ បន្ទាប់ពីរដ្ឋប្រហារ លន់ នល់ ក្នុង ឆ្នាំ ១៩៧០ មន្ទីរគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមមួយ ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅព្រំប្រទល់ខេត្តកំពង់ចាម និងកំពង់ធំ ។ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧០ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ លោក សាឡុត បាន ធ្វើជាអង្គរក្សរបស់លោក ប៉ុល ពត ហើយបានចូលរួមធ្វើដំណើរជាមួយគាត់ ។ គាត់បានព័ណ៌នាមន្ទីរនោះស្ថិតនៅក្នុងព្រៃដែល ម្នាក់ៗបានរស់នៅជាមួយគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ។ មន្ទីរបានផ្លាស់ប្តូរទីតាំង ហើយត្រូវបានរក្សាការណ៍សម្ងាត់បំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ។ ដូច្នេះមេដឹកនាំប.ក.ក. មិនសូវបានជួបប្រជុំជាមួយគ្នា ញឹកញាប់ទេ ហើយកិច្ចប្រជុំបានធ្វើឡើងនៅកន្លែងផ្សេងៗគ្នា ។

ការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥

នៅដើមឆ្នាំ១៩៧៥ លោក សាឡុត បាន បានប្តូរមន្ទីរទៅកន្លែងមួយនៅជិតឧដុង្គ ក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ ។ មេដឹកនាំ ប.ក.ក. ផ្សេងទៀតបានមកទីនោះជួបប្រជុំដើម្បីរៀបចំការវាយក្រុងភ្នំពេញ ។ នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ លោក សាឡុត បាន ត្រូវបានលោក ប៉ុល ពត ប្រគល់ឱ្យអាវុធយុទ្ធភ័ណ្ឌនៅបរិវេណនោះ។ ដូច្នេះហើយគាត់បាននៅពីក្រោយជាមួយប្រពន្ធគាត់ដែលមានផ្ទៃពោះក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការជម្លៀស ។ ក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានថ្ងៃនោះ គាត់បានឮទាហាននិយាយថា ពួកគេខ្លាចគិញរបស់ចក្រពត្តិនិយម ដែលបានបង្កប់ខ្លួនក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញដែល “មានចំនួនរាប់ពាន់នាក់” ។ គាត់ក៏បានឮថាពួកអាមេរិកមាន “ផែនការចុះចាញ់” ដែលក្រោយមកគាត់បានដឹងថាជាការទម្លាក់គ្រាប់បែកលើទីក្រុងភ្នំពេញ។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកទៅលើសក្ខីកម្មរបស់លោក សាឡុត បាន នៅពេលបញ្ជាក់អង្គហេតុអំពីការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ និងបញ្ហាសន្តិសុខដែលបានលើកឡើង។

ការងារនៅក្រសួងការបរទេស

លោក សាឡុត បាន បានមកដល់ភ្នំពេញនៅខែឧសភា ឬខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៥ ។ បន្តិចក្រោយមក លោក អៀង សារី និងលោក ប៉ង់ បានចាត់តាំងគាត់ជាអគ្គលេខាធិការក្រសួងការបរទេស ។ គាត់មិនយល់ស្របនឹងការចាត់តាំងនោះទេ ដោយគាត់មិនយល់ដឹងអំពីការងារនោះ និងមិនចេះនិយាយភាសាបរទេសណាមួយឡើយ ។ ភារកិច្ចចម្បងរបស់គាត់គឺ “ធ្វើការខាងបញ្ហាសតិអារម្មណ៍” របស់បុគ្គលិកក្រសួង ។ “ការងារសតិអារម្មណ៍ គឺធ្វើយ៉ាងណាឲ្យបងប្អូននោះ ទីមួយ រស់នៅឲ្យមានសីលធម៌ ស្នេហាជាតិ ត្រឹមត្រូវ ចេះការពារជាតិ កសាងជាតិ សីលធម៌ដែលត្រូវបំពាក់ (…) ក្រៅពីនោះគឺរៀនសូត្រឯកសារអីផ្សេងៗ ដែលទាក់ទងនឹងការកសាងអារម្មណ៍ឲ្យបានស្អាតស្អំ”។

រចនាសម្ព័ន្ធ និងភារកិច្ចរបស់ក្រសួងការបរទេស

ក្នុងក្រសួងការបរទេស លោក សាឡុត បានធ្វើការជាអគ្គលេខាធិការក្រោមរដ្ឋមន្ត្រី អៀង សារី ដែល ជាឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីផងដែរ ។ លោក សាឡុត បាន បានរាយការណ៍ដោយផ្ទាល់ទៅគាត់ ជាធម្មតាដោយផ្ទាល់មាត់ និងក្នុងកិច្ចប្រជុំប្រចាំថ្ងៃ ។ ការសម្រេចចិត្ត អាចធ្វើឡើងដោយលោក អៀង សារី ប៉ុណ្ណោះ ។ មានតែលោក ប៉ង់ ទេដែលមានសិទ្ធិអំណាចក្នុងការសម្រេចចិត្តនៅពេលអវត្តមានលោក អៀង សារី ។ លោក ប៉ង់ មិនមានតួនាទីផ្លូវការនៅក្រសួងទេ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាប្រធានមន្ទីរ ៨៧០ គាត់ទទួលខុសត្រូវលើបញ្ហាសន្តិសុខ។ ដូច្នេះហើយ គាត់មានសិទ្ធិអំណាចជាក់លាក់នៅក្នុងក្រសួង ។ លោក ប៉ង់ ក៏ទទួលខុសត្រូវលើការជ្រើសរើសបុគ្គលិក ដែលភាគច្រើនមកពីវណ្ណៈកសិករ ដូច្នេះហើយត្រូវបានចាត់ទុកថា “ស្អាតស្អំ” ។ ពេលខ្លះ លោក ខៀវ សំផន បានមកក្រសួងដើម្បីធ្វើការរៀបចំការធ្វើដំណើរទៅក្រៅប្រទេស។ លោក អៀង សារី បានដឹកនាំកិច្ចប្រជុំស្វ័យទិតៀនជាប្រចាំនៅក្នុងក្រសួង ។ បុគ្គលត្រូវពិចារណាថាតើខ្លួនបានធ្វើអ្វីខុស ហើយត្រូវបានពិភាក្សាជារួម។ នៅចុងបញ្ចប់ លោក អៀង សារី បានធ្វើការសន្និដ្ឋានអំពីចំណុចខ្លាំង និងចំណុចខ្សោយរបស់បុគ្គលនោះ ។ លោក សាឡុត បាន បានបញ្ជាក់ថា លោក អៀង សារី បានធ្វើដំណើរទៅក្រៅប្រទេសជាញឹកញាប់ រួមមានប្រទេស បារាំង ចិន និង សហរដ្ឋអាមេរិក ។ លោក សាឡុត បាន បានចូលរួមជាមួយគាត់ពីរបីដង ។ ការទទួលភ្ញៀវបរទេសគឺជាទំនួលខុសត្រូវរបស់លោកប៉ង់ ប៉ុន្តែ ជួនកាល លោក សា ឡុតបាន ត្រូវបានចាត់ឲ្យអមដំណើរគណៈប្រតិភូមកពី សហរដ្ឋអាមេរិក ជប៉ុន ឡាវ និងបែលហ្ស៊ិក ធ្វើទស្សនកិច្ចក្នុងប្រទេស ។ ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចមួយ គាត់បានដឹងអំពីការខ្វះខាតស្បៀងអាហារក្នុងប្រទេស ហើយបានរាយការណ៍ទៅលោក អៀង សារី ។

ការចាប់ខ្លួននៅក្រសួងការបរទេស

លោក សាឡុត បាន បានថ្លែងថា ម្តងម្កាល ជាពិសេសនៅឆ្នាំ១៩៧៦ លោក ប៉ង់ បានមកក្រសួងដើម្បីចាប់ខ្លួនបុគ្គលិកក្រសួង។ ពេលខ្លះ បុគ្គលិកត្រូវបានយកចេញដោយផ្អែកលើលិខិតដែលចុះហត្ថលេខាដោយលោក ប៉ង់ ក្នុងនោះក៏មានបងថ្លៃរបស់ លោកសាឡុត បាន ផងដែរ ហើយគាត់មិនបានត្រឡប់មកវិញទេ។ តាមការដឹងឮរបស់គាត់ លោក អៀង សារី បានដឹងពីការចាប់ខ្លួន ។ បន្ថែមពីនេះ មានមនុស្សប្រហែល២០នាក់ ដែលត្រូវបាននាំមកក្រសួង សម្រាប់រយៈពេលអន្តរកាល ដែលត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យបំពេញការងារតូចតាច អំឡុងពេលធ្វើការស៊ើបអង្កេតលើអ្នកទាំងនោះ ។ ក្រោយមក អ្នកទាំងនេះក៏ត្រូវបានចាប់ខ្លួន ឬនាំយកទៅបាត់ផងដែរ។

ការវិលត្រឡប់របស់បញ្ញវ័ន្តពីបរទេស

លោក សាឡុត បាន បានថ្លែងថា បន្ទាប់ពីលោក អៀង សារី បានជួបនិស្សិតកម្ពុជាពេលធ្វើដំណើរទៅប្រទេសបារាំង និងសហរដ្ឋអាមេរិក និស្សិតរាប់រយនាក់បានត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញដើម្បីជួយកសាងប្រទេសឡើងវិញ ។ បន្ថែមលើនេះ មន្ត្រីការទូតមួយចំនួនក៏បានវិលត្រឡប់មកវិញផងដែរ ។ លោក ប៉ង់ បានទទួលពួកគេនៅព្រលានយន្តហោះ ហើយកម្លាំងសន្តិសុខបានយកលិខិតឆ្លងដែនរបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេភាគច្រើនត្រូវបាននាំយកទៅទីតាំងមួយនៅបឹងត្របែក។ ចំណែកឯរបស់របរពួកគេ ត្រូវបាននាំយកទៅឲ្យលោក សាឡុត បាន ក្នុងក្រសួងការបរទេស ។ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៦ ក្រសួងការបរទេស ទទួលបន្ទុកត្រួតពិនិត្យមើលលើមន្ទីរបឹងត្របែក ។ លោក សាឡុត បាន បានទៅទីនោះជាមួយលោក អៀង សារី ហើយគាត់បានដឹងថា វាគឺជាកន្លែងដែលលោក ប៉ង់ ដាក់ “បញ្ញាជនធំៗណាស់ សុទ្ធតែសាស្ត្រាចារ្យបង្រៀនសាស្ត្រាចារ្យទៀត ធំណាស់ៗ” ។ ខ្លួនគាត់ផ្ទាល់មានអារម្មណ៍ថាវា “មិនសមរម្យ” ទេ ។ ពេលយួនចូលមកដល់ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩ គាត់បានជួយជម្លៀសអ្នកទាំងនេះចេញ ។

ច្រាំងចំរេះ

នៅឆ្នាំ១៩៧៧ លោក សាឡុត បាន ត្រូវបានលោក អៀង សារី ចាត់តាំងឲ្យទៅមើលការខុសត្រូវនៅច្រាំងចំរេះជាកន្លែងដាំដុះនៅខាងជើងភ្នំពេញ ។ មនុស្សប្រហែលពី៧០ទៅ១០០ នាក់បានធ្វើការនៅទីនោះ។ អ្នកទាំងនោះត្រូវបានបញ្ជូនពីតំបន់៣០៤ ។ ហេតុផលដែលថាមានតែមនុស្សមកពីខេត្តធ្វើការនៅទីនោះគឺដើម្បី “កុំឲ្យមានអ្វីជាអសន្តិសុខ” ។ ពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើដំណើរទីណាទេ ត្រូវនៅក្នុងបរិវេណនោះ ។ លោក សាឡុត បាន ក៏ទទួលខុសត្រូវក្នុងការធ្វើកិច្ចប្រជុំស្វ័យទិតៀន ហើយគាត់បានរាយការណ៍ជាប្រចាំទៅ អៀង សារី ។

រចនាសម្ព័ន្ធ និងខ្សែបណ្តាញទំនាក់ទំនងរបស់ ក.ប.ប.

លោក សាឡុត បាន បានប៉ាន់ប្រមាណថា គណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមមានសមាជិកប្រហែល២០នាក់ ។ មន្ទីរ គណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមត្រូវបានគេហៅថាមន្ទីរ៨៧០ ហើយវាជាមន្ទីរចល័តក្នុងរយៈពេលជាយូរ ។ បន្ទាប់ពីបានប្តូរទីតាំងមកក្រុងភ្នំពេញ មន្ទីរនេះត្រូវបានគេហៅថា ក-១ ។ លោក ប៉ង់ ជាប្រធានមន្ទីរ ប៉ុន្តែសាក្សីក៏បានឃើញគាត់នៅកន្លែងផ្សេងទៀតដែរ ព្រោះលោក ប៉ង់ ជាប្រភេទ “កម្មាភិបាលចល័តរបស់មន្ទីរ៨៧០” ។ ចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់១៩៧៩ លោក នួន ជា លោក ប៉ុល ពត លោក អៀង សារី លោក ខៀវ សំផន និងលោក សុន សេន បានជួបប្រជុំទៀងទាត់នៅមន្ទីរ ក-១ នៅមាត់ទន្លេ ។ លោក សាឡុត បាន បានថ្លែងថា ប.ក.ក. បានអនុម័តគោលការណ៍ទូទៅនៃការសម្ងាត់ ដែលត្រូវបានបង្រៀនក្នុងវគ្គរៀនសូត្រប្រចាំថ្ងៃ ។ យកចិត្តទុកដាក់តែការងារខ្លួនឯង។ មានពាក្យស្លោកបក្សមួយថា៖ “បែកការណ៍គឺស្លាប់ លាក់ការសម្ងាត់គឺបានឈ្នះ ប៉ែតសិបភាគរយហើយ” ។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានផ្អែកទៅលើសក្ខីកម្ម របស់លោកសាឡុត បាន ជាច្រើនលើកក្នុងការបញ្ជាក់អង្គហេតុអំពីបក្ស និងរចនាសម្ព័ន្ធទំនាក់ទំនង តួនាទីរបស់លោក ប៉ង់ និង មន្ទីរស-២១ ក៏ដូចជា គោលនយោបាយសម្ងាត់របស់ ប.ក.ក. ។

តួនាទីរបស់លោក នួន ជា និងលោក ខៀវ សំផន

លោក សាឡុត បាន ស្គាល់ លោក នួន ជា តាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៦០ ទោះបីជាមិនដែលធ្វើការជាមួយគ្នាដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ ។ លោក ប៉ុល ពត ត្រួតពិនិត្យមើលគោលនយោបាយរបស់បក្ស។ ចំណែកឯ លោក នួន ជា ទទួលបន្ទុកស្ថាប័នរដ្ឋបាល រួមទាំងការតែងតាំងកម្មាភិបាលបក្ស ។ ចន្លោះឆ្នាំ១៩៧០ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ លោក ខៀវ សំផន តែងតែមកជួបលោក ប៉ុល ពត និង នួន ជា នៅ ទីស្នាក់ការកណ្តាលនៅទន្លេជីនិត ។ តាមការដឹងឮរបស់សាក្សី លោក ខៀវ សំផន គឺជាសមាជិកគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិម ។ ក្រោយមក លោក ខៀវ សំផន បានឡើងកាន់តំណែងជាប្រធានមន្ទីរ ៨៧០ ជំនួសតំណែងលោកសឿ វ៉ាស៊ី ។ ទាំងលោក ខៀវ សំផន និងលោក ប៉ង់ បានធ្វើការនៅមន្ទីរលេខ៨៧០ ជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែលោកខៀវ សំផន ធ្វើការងារជាចម្បងលើកិច្ចការរដ្ឋបាល និងកិច្ចការផ្ទៃក្នុង ។ បើតាមលោក សាឡុត បាន លោកខៀវ សំផន មិនមានទំនួលខុសត្រូវផ្នែកយោធាទេ ប៉ុន្តែបានជួយលោក ប៉ុល ពត តាមជំនាញរបស់គាត់ ដូចជាការរក្សាបញ្ជី អាវុធយុទ្ធភ័ណ្ឌជាដើម ។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានយោងទៅលើសក្ខីកម្មរបស់ លោក សាឡុត បាន នៅពេលបញ្ជាក់អង្គហេតុអំពីតួនាទីរបស់លោក ខៀវ សំផន និងលោក នួន ជា ពិសេស ទំនួលខុសត្រូវរបស់លោកចំពោះការតែងតាំង និងវិន័យសមាជិកបក្ស ។ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលបានកែតម្រូវសម្រេចរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ដោយគូសបញ្ជាក់ថា លោក សាឡុត បាន បានផ្ដល់សក្ខីកម្មអំពីការទទួលខុសត្រូវទូទៅរបស់លោក នួន ជា ចំពោះការតែងតាំង ជាជាងវិន័យរបស់កម្មាភិបាលបក្ស ។

វីដេអូ

សក្ខីកម្ម
កាលបរិច្ឆេទ	កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ	លេខប្រតិចារិក
ថ្ងៃទី២៣ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២	E1/66	E1/66.1
ថ្ងៃទី២៤ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២	E1/67	E1/67.1
ថ្ងៃទី២៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២	E1/68	E1/68.1
ថ្ងៃទី២៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២	E1/69	E1/69.1
ថ្ងៃទី៣០ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១២	E1/70	E1/70.1
ថ្ងៃទី០២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២	E1/71	E1/71.1

ឯកសារពាក់ព័ន្ធ
ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ	ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស	ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង	លេខឯកសារ D	លេខឯកសារ E3
[លិខិតបញ្ជាក់ការជំនួសឯកសារ] កំណត់ហេតុនៃការស្តាប់ចម្លើយសាក្សី ឡុត និត្យា ហៅសូរ ហុង ថ្ងៃទី ១១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៧	Written record of interview of Salot Ban, alias SO Hong.	Procès-verbal de l’audition de Saloth Ban, alias SO Hong	D91/14	E3/91
កំណត់ហេតុនៃការស្តាប់ចម្លើយសាក្សី ឡុត និត្យា, សូរ ហុង, សាឡុត បាន	Written record of interview of witness LOT Sitya/ Saloth Ban/ SO Hong.	Procès-verbal d’audition du témoin LOT Sityal/ Saloth Ban/ SO Hong.	D369/36	E3/446
កំណត់ហេតុនៃការស្តាប់ចម្លើយសាក្សី សាឡុត បាន/ សូ ហុង ថ្ងៃទី ២២ កក្កដា ឆ្នាំ២០០៩	Written record of interview of SALOT Ban/ SO Hong dated 22 July, 2009	Procès-verbal de l’audition de SALOTH Ban/ SO Hong du 22 juillet 2009	D233/2	E3/413
កំណត់ហេតុនៃការស្តាប់ចម្លើយសាក្សីឡុត និត្យា/ សូ ហុង/ សាឡុត បាន ថ្ងៃទី ២២ ខែតុលា ឆ្នាំ២០០៩	[Corrected 1] Written record of interview of LOT Nitya/ Salot Ban dated 22 October 2009.	[Corrigé 1] Procès-verbal de l’audition de LOT Nitya/ Saloth Ban du 22 octobre 2009	D233/9	E3/417
កំណត់ហេតុនៃការស្តាប់ចម្លើយសាក្សី ឡុង និត្យា ហៅសូរ ហុង ថ្ងៃទី ១២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៧	Written record of interview of Saloth Ban, alias SO Hong	Procès-verbal de l’audition de Saloth Ban, alias SO Hong	D91/15	E3/459