សែន សុផុន
រហ្សនាម: 2-TCCP-220
សំណុំរឿង: សំណុំរឿង ០០២/០២
ប្រភេទ: ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី
សាវតារ និងតួនាទី
ក្នុងរបបនេះ លោក សែន សុផុន ត្រូវបានជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ ហើយត្រូវធ្វើការនៅទំនប់ត្រពាំងថ្ម
1
។ គាត់បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងនាមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនៅក្នុងកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីកាត់ក្តីសំណុំរឿង ០០២/០២ ស្តីពីលក្ខខណ្ឌការងារ និងការរស់នៅដ៏លំបាកនៅការដ្ឋានទំនប់ដែលបណ្តាលឱ្យមានមនុស្សស្លាប់ជាច្រើននាក់ ក៏ដូចជាការបាត់ខ្លួនដែលបានកើតឡើង
2
។
លក្ខខណ្ឌការងារ
ការដ្ឋានទំនប់នេះមានទីតាំងនៅស្រុកភ្នំស្រុក ក្នុងតំបន់៥
3
ហើយតាវ៉ាល់ ជាអ្នកគ្រប់គ្រងតំបន់នេះទាំងមូល
4
រហូតដល់គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួន
5
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកទៅលើសក្ខីកម្មរបស់គាត់ក្នុងការកំណត់ថា ការដ្ឋានសាងសង់ទំនប់ស្ថិតនៅក្នុងស្រុកភ្នំស្រុក
6
ហើយថាលោក អោក ហ៊ន (ហៅ វ៉ាល់) ជាអ្នកទទួលបន្ទុកកងចល័តទាំងអស់នៅទំនប់នោះ
7
រហូតដល់គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងបញ្ជូនទៅកាន់ ស-២១ ក្នុងខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៧
8
។ ប្រធានសហករណ៍ដែលចាត់ឱ្យគាត់ធ្វើការនៅការដ្ឋានទំនប់បាននិយាយថាការសាងសង់ត្រូវតែបញ្ចប់ឱ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបានដើម្បីបញ្ចៀសទឹកជំនន់ដែលអាចកើតមាននាពេលអនាគត
9
។ គាត់បានបញ្ជាក់ក្នុងសក្ខីកម្មរបស់គាត់ថា គាត់មិនអាចបដិសេធមិនធ្វើការបានទេដោយសារខ្លាចគេចោទថាជាខ្មាំង ហើយត្រូវគេសម្លាប់ចោល
10
។
“បើខ្ញុំមិនទៅ [និងធ្វើការនៅទំនប់] ខ្ញុំនឹងត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថាជាខ្មាំងហើយខ្ញុំនឹងត្រូវគេយកទៅសម្លាប់ ហើយខ្ញុំខ្លាចស្លាប់។”
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានទទួលយកភ័ស្តុតាងនេះក្នុងការកំណត់ថា កម្មករត្រូវបានប្រាប់ថាការសាងសង់ត្រូវតែបញ្ចប់ក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី
11
ហើយពួកគេមិនអាចបដិសេធមិនធ្វើការឡើយដោយសារខ្លាចថាពួកគេនឹងប្រឈមមុខនឹងផលវិបាកដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ
12
។
គាត់បានចូលរួមក្នុងកិច្ចប្រជុំធំមួយនៅប្រហែលខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៧ ដែលគេបានបញ្ចូលមនោគមវិជ្ជាឲ្យកម្មករ “ខិតខំធ្វើការ”
13
។ គាត់បានប៉ាន់ស្មានថាមានកម្មករចំនួនរាប់ពាន់នាក់
14
មានអាយុចន្លោះពី១៨ ទៅជាង៣០ឆ្នាំ
15
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើភ័ស្តុតាងនេះ ក្នុងការកំណត់ថា មានការធ្វើពិធីនៅការដ្ឋានទំនប់នោះ
16
និងកំណត់បានថា មានមនុស្សចន្លោះពី១ទៅ២ ម៉ឺននាក់ មានអាយុពី១៤ឆ្នាំទៅ៤០ឆ្នាំ ដែលបានធ្វើការនៅការដ្ឋានទំនប់
17
។ ជាពិសេស អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានទទួលយកសក្ខីកម្មរបស់គាត់ដែលថា មានប្រជាជនថ្មីរាប់ពាន់នាក់ដែលធ្វើការនៅក្រោមប្រជាជនមូលដ្ឋាននៅការដ្ឋានទំនប់ ហើយត្រូវបានសម្គាល់បានតាមរយៈការនិយាយស្តីរបស់ពួកគេ
18
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានទទួលយកសក្ខីកម្មរបស់គាត់បន្ថែមទៀតថា មានកម្មករទាំងប្រុសទាំងស្រីនៅការដ្ឋាន
19
ដែលត្រូវជីកដី ដាក់ដីលើបង្គី ហើយរែកដីទម្ងន់ ៣០-៤០ គីឡូក្រាមទៅលើទំនប់ចម្ងាយពី១០ ទៅ៥០ ម៉ែត្រពីកន្លែងជីកទៅកន្លែងចាក់
20
។
លោក សែន សុផុន ត្រូវធ្វើការជីកដីបីម៉ែត្រគីបក្នុងមួយថ្ងៃ
21
ហើយត្រូវជីកដីទំហំដដែល បន្ទាប់ពីកម្មាភិបាលភូមិភាគនិរតីបានកាន់កាប់ការដ្ឋានទំនប់
22
។ ប្រជាជនជាច្រើនត្រូវបានសម្លាប់ និងស្លាប់ដោយការអត់ឃ្លាន
23
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើភ័ស្តុតាងនេះក្នុងការកំណត់ថា ទោះបីជាលក្ខខណ្ឌការងារមិនមានការផ្លាស់ប្តូរខ្លាំង នៅពេលដែលកម្មាភិបាលភូមិភាគនិរតីបានកាន់កាប់ការដ្ឋានក៏ដោយ
24
ក៏មានការស្លាប់កើតមានកាន់តែច្រើនបន្ទាប់ពីពួកគេបានមកដល់
25
។
មិនមានគ្រឿងចក្រធុនធ្ងន់ប្រើដើម្បីជួយការងារទេ ហើយពួកគេប្រើតែចបកាប់
26
ដែលជួនកាលបណ្តាលឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងទទួលយកអង្គហេតុនេះ
27
។ មេកងបានដាស់កម្មករនៅម៉ោង ៤ ទៀបភ្លឺ បើមិនភ្ញាក់ ពួកគេត្រូវវាយដំ ហើយពួកគេធ្វើការប្រហែលម៉ោង ៥ ឬ ៥.៣០ ទៀបភ្លឺ ដល់ម៉ោង ១១:៣០ ព្រឹក ហើយពីម៉ោង ១ រសៀល រហូតដល់ម៉ោង ៩ ឬ ១០យប់។ ប្រសិនបើពួកគេមិនអាចបំពេញតាមផែនការរបស់ខ្លួនបានទេនោះ
28
ពួកគេមិនបានសម្រាកទេ
29
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកទៅលើសក្ខីកម្មនេះក្នុងការកំណត់ថា កម្មករត្រូវបន្តធ្វើការនៅពេលយប់ ដើម្បីបញ្ចប់ការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេមិនមានថ្ងៃឈប់សម្រាកទេ
30
។
ស្ថានភាពនៃការរស់នៅ
ពីដើមដំបូង កម្មករត្រូវបានគេឱ្យហូបបីដងក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែនៅពេលចាប់ផ្តើមអស់អង្ករ គេឱ្យហូបតែពីរពេលក្នុងមួយថ្ងៃទេ
31
។ កម្មករដែលត្រូវគេចោទថាខ្ជិលច្រអូសគេឱ្យហូបបបររាវៗ
32
ដែលមានរុយជាច្រើននៅក្នុងបបរ
33
។ គាត់បានរៀបរាប់ថា៖
“បើនិយាយពីរុយ គឺមានរុយច្រើនដែលអ្នកមើលឃើញរុយឡើងខ្មៅក្នុងចានបបររាវៗរបស់អ្នក”
34
។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកទៅលើសក្ខីកម្មរបស់គាត់ក្នុងការកំណត់ថា កម្មករមានអាហារបីពេលក្នុងមួយថ្ងៃក្នុងដំណាក់កាលដំបូងនៃការសាងសង់ទំនប់ ប៉ុន្តែក្រោយមកត្រូវបានទទួលបានតែអាហារពីរពេលក្នុងមួយថ្ងៃដែលមានរុយរោមច្រើន
35
ហើយកម្មករដែលមិនបញ្ចប់ការងារតាមផែនការមិនទទួលបានអាហារទេ
36
។ មិនមានទឹកផឹកគ្រប់គ្រាន់ទេ ដោយសារមានភក់ក្នុងទឹក
37
ដែលជាអង្គហេតុដែលអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានទទួលយកនៅពេលរកឃើញថាទឹកមិនស្អាត ហើយកម្មករប្រឈមនឹងការខ្វះខាតទឹក
38
។
កម្មករបានដេកនៅលើដីក្នុងរោងដ៏វែងមួយ គ្មានខ្នើយ គ្មានកន្ទេល ឬមុង ហើយទឹកនឹងហូរតាមដំបូល។ ដូច្នេះពួកគេមិនអាចគេងលក់នៅពេលភ្លៀងទេ
39
។ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលក៏បានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់គាត់ក្នុងការច្រានចោលបណ្តឹងសាទុក្ខរបស់លោក ខៀវ សំផន ដែលអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានបង្ហាញពីភាពលំអៀងផ្នែកវប្បធម៌នៅពេលសំដៅទៅលើស្ថានភាពនៃការរស់នៅ និងអនាម័យនៅការដ្ឋានទំនប់
40
ហើយបានរកឃើញថា សេចក្តីសន្និដ្ឋានរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងទាក់ទងនឹងអាហារ និងអនាម័យគ្មានស្តង់ដារ ឆ្លុះបញ្ចាំងភ័ស្តុតាងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ
41
។
លោក សែន សុផុន គ្រុនក្តៅពីរដង ប៉ុន្តែពេទ្យមានវ័យក្មេង ហើយមិនមានថ្នាំសង្កូវសមស្របនៅការដ្ឋានទេ
42
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកទៅលើភ័ស្តុតាងនេះក្នុងការកំណត់ថាកម្មករឈឺគ្រុនក្តៅ ប៉ុន្តែពេទ្យនៅប្រចាំការនៅការដ្ឋានមិនមានសមត្ថភាព ហើយកម្មករទទួលបានថ្នាំបុរាណគ្មានប្រសិទ្ធភាព
43
។ កម្មករម្នាក់ៗទទួលបានសម្លៀកបំពាក់មួយឈុត បន្ថែមលើកន្សែងបង់ក ឬក្រមា
44
ហើយអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងផ្អែកទៅលើសក្ខីកម្មនេះក្នុងសេចក្តីសម្រេចរបស់ខ្លួន
45
។ ការសុំការអនុញ្ញាតទៅលេងឪពុក ម្តាយរបស់គាត់ត្រូវបានបដិសេធដោយគ្មានហេតុផល
46
ហើយសមាជិកកងរបស់គាត់បានបាត់ខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់
47
។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងផ្អែកទៅលើសក្ខីកម្មរបស់គាត់ក្នុងការកំណត់ថា កម្មករត្រូវសុំការអនុញ្ញាត ដើម្បីអាចទៅលេងផ្ទះបាន ប៉ុន្តែការសុំការអនុញ្ញាតនោះអាចត្រូវបានបដិសេធដោយគ្មានការពន្យល់អ្វីឡើយ
48
ហើយកម្មករជាច្រើននាក់បានបាត់ខ្លួន
49
។
វីដេអូ
| កាលបរិច្ឆេទ | កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ | លេខប្រតិចារិក |
|---|---|---|
| ថ្ងៃទី ២៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១៥ | E1/323 | E1/323.1 |
| ថ្ងៃទី ២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១៥ | E1/324 | E1/324.1 |
| ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង | លេខឯកសារ D | លេខឯកសារ E3 |
|---|---|---|---|---|
| ពាក្យសុំតាំងខ្លួនជាដើមបណ្តឹង រដ្ឋប្បវេណីរបស់ សែន សុផុន 09-VU-00979 | Civil Party application of SEN Sophon 09-VU-00979 | Constitution en partie civile de SEN Sophon 09-VU-00979 | D22/1232 | E3/4821 |