សាវតារ
លោក Stéphane Hessel ដែលជាឯកអគ្គរដ្ឋទូត និងជាសមាជិកអាជ្ញាធរជាន់ខ្ពស់ស្តីពីការទំនាក់ទំនងតាមប្រព័ន្ធសោតទស្សន៍ក្នុងប្រទេសបារាំង1 បានផ្តល់សក្ខីកម្មក្នុងនាមជាសាក្សីជំនាញក្នុងសំណុំរឿង ០០១ ទាក់ទងនឹងទស្សនៈនៃ “ការអភ័យទោស”2 និងយុត្តិធ៌មព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិ3។ គាត់បានបម្រើការងារជាសមាជិកនៃ “ចលនាតស៊ូបារាំង” ហើយត្រូវបានចាប់ខ្លួនដោយ Gestapo និងត្រូវបាននិរទេសទៅកាន់ “ជំរំលត់ដំ”4។ គាត់បានចូលរួមក្នុងការធ្វើសេចក្តីព្រាងសេចក្តីប្រកាសជាសកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស ឆ្នាំ១៩៤៨5 និងបានឃើញ “សកម្មភាព” នានានៃការជំនុំជម្រះនៅតុលាការ Nuremberg6 ដោយផ្ទាល់។
អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានផ្អែកលើសក្ខីកម្មរបស់លោក Hessel អំពី “ការផ្សះផ្សា” ក្នុងការកំណត់អំពីកិច្ចសហការរបស់ កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច ជាមួយនឹងតុលាការ ជាស្ថានសម្រាលទោស ដោយសារតែកិច្ចសហការនេះក៏ចូលរួមចំណែកដល់ “ការផ្សះផ្សាជាតិ” ផងដែរ7។
ទស្សនៈនៃ “ការអភ័យទោស” និង “យុត្តិធម៌ព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិ” រួមបញ្ចូលទាំងការផ្សះផ្សា
លោក Hessel បានផ្តល់សក្ខីកម្មថា “ការភ័យទោស” អាចអនុវត្តបានតែចំពោះអ្នកដែលធ្លាប់ជាជនរងគ្រោះនៃ “អំពើឃោរឃៅ” ប៉ុណ្ណោះ8។ បន្ទាប់ពីចេញសាលក្រម វាគឺជាសិទ្ធិរបស់ជនរងគ្រោះ ថាតើត្រូវបដិសេធ“ការអភ័យទោស” ឬយ៉ាងណា ប៉ុន្តែ សាលក្រម គឺសម្រាប់ជនរងគ្រោះ ប្រើក្នុងការពិចារណាថា វាអាចឲ្យពួកគេអាចទប់ទល់នឹងការឈឺចាប់របស់ខ្លួន និងបន្តទំនាក់ទំនងល្អជាមួយ “ជនរួមជាតិ” ដូចគ្នាទៅនឹងរបៀបដែលតុលាការ Nuremberg បានធ្វើសម្រាប់ “អ្នកឈ្នះ” និង “អ្នកចាញ់” សង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ដែរ9។ វាមិនមានន័យថា ជនរងគ្រោះអភ័យទោសឲ្យជនជាប់ចោទនោះទេ នៅពេលដែលជនជាប់ចោទទទួលកំហុសហើយនោះ10។ ប៉ុន្តែ វានាំឲ្យមានការពិចារណា អាស្រ័យលើ “ស្ថានភាពអតីតកាល” និង “លទ្ធភាពនាពេលអនាគត” របស់ជនជាប់ចោទ ព្រមទាំងសំអាងហេតុរបស់ចៅក្រមផ្សេងទៀត11។
លោក Hessel ជឿជាក់ថាយុត្តិធម៌ព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិដើរតួ “នាទីស្ថាបនា” ក្នុងការនាំមកនូវការយល់ដឹងជាសាធារណៈ ការលុបបំបាត់និទណ្ឌភាព និង មាន “ឥទ្ធិពលដូចគ្នា” ជាមួយនឹងបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗ ដែលមានការពិត និងការផ្សះផ្សា12។ តាមទស្សនៈរបស់គាត់ “និទណ្ឌភាព” អាចកើតមាននៅពេលដែល មានការបដិសេធជនជាប់ចោទផ្សេងទៀតតាមរយៈសាលក្រម ឬសេចក្តីសម្រេចតុលាការ13។ នៅពេលដែលមាននិទណ្ឌភាព គេមិនពិចារណាលើការផ្សះផ្សានោះទេ14 ការផ្សះផ្សាមិនមានន័យថាជាការអភ័យទោសនោះទេ ប៉ុន្តែជាការចូលរួមចំណែកក្នុងការកសាងសន្តិភាពសម្រាប់ប្រទេសជាតិមួយ15 និងអាចមានប្រសិទ្ធភាព នៅពេលដែលការពិតកើតមានឡើង16។ ដំណើការផ្សះផ្សាចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការពិត17។
លោក Hessel បានផ្តល់ឧទាហរណ៍អំពី Albert Speer ដែលត្រូវបានកាត់ទោសដោយតុលាការ Nuremberg ។ Albert Speer អះអាងថាបានទទួលអត្ថប្រយោជន៍នៅពេលកាត់ទោស ដោយសារបានបញ្ជាក់ប្រាប់ដល់ចៅក្រមថា គាត់យល់អំពីសារសំខាន់នៃការដាក់ឲ្យទទួលខុសត្រូវចំពោះជនទាំងឡាយណាដែលទទួលខុសត្រូវចំពោះលក្ខខណ្ឌ និងព្រឹត្តិការណ៍នានានៅជំរំ18។ ប៉ុន្តែ លោក Hassel បានបញ្ជាក់លើចំណុចនេះដោយកត់សម្គាល់ថា ការបន្ធូរបន្ថយទោសមិនគួរអនុវត្តទៅលើជនទាំងឡាយណាដែលគ្រាន់តែទទួលកំហុស តែមិនបានបង្ហាញថា ខ្លួនបានព្យាយាមប្រឆាំងទៅនឹង “ការណែនាំ” ឲ្យប្រព្រឹត្តិឧក្រិដ្ឋកម្មដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សស្លាប់ នោះឡើយ19។
វីដេអូ
កាលបរិច្ឆេទ | កំណត់ហេតុជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីជំនុំជម្រះ | លេខប្រតិចារិក |
---|---|---|
ថ្ងៃទី១៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៩ | E1/75 | E1/75.1 |
ចំណងជើងឯកសារជាភាសាខ្មែរ | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស | ចំណងជើងឯកសារជាភាសាបារាំង | លេខឯកសារ D | លេខឯកសារ E3 |
---|---|---|---|---|
គ្មាន |