នៅថ្ងៃទី ១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១១ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងចេញសេចក្តីសម្រេចលើកាយសម្បទារបស់ជនជាប់ចោទ អៀង ធីរិទ្ធ ក្នុងការចូលរួមសវនាការ។ នៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចនេះ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានយល់ស្របថា ជនជាប់ចោទ អៀង ធីរិទ្ធ ពុំមានកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចូលរួមសវនាការនាពេលនេះបានទេ។ អៀង ធីរិទ្ធ ត្រូវបានរកឃើញថាមានជំងឺវង្វេងវង្វាន់ដែលកាន់តែចុះខ្សោយទៅៗ។ ដើម្បីជាផលប្រយោជន៍យុត្តិធម៌ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងសម្រេចចិត្តជាឯកឆ្ឆ័ន្ទបំបែកបទចោទប្រកាន់ប្រឆាំងនឹង អៀង ធីរិទ្ធ និងផ្អាកកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីចំពោះគាត់។
បើទោះបីជាមានការពិភាក្សាគ្នាអស់រយៈពេលយ៉ាងយូរក្តី និងបើទោះជាបានយល់ស្របគ្នាថា ជនជាប់ចោទពុំមានកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចូលរួមសវនាការក្តី ក៏អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពុំអាចយល់ស្របគ្នាលើបញ្ហាមួយចំនួនពាក់ព័ន្ធការបន្តឃុំខ្លួនគាត់និងលក្ខខណ្ឌនៃការដោះលែង (រួមទាំងការឃ្លាំមើល ដូចជាការបង្ខំឲ្យចូលសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ)។ ដូចដែលអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រទាំងអស់បានយល់ស្របគ្នាថា អៀង ធីរិទ្ធ នឹងមិនមានអាការៈធូរស្បើយពីជំងឺ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យគាត់អាចត្រូវជំនុំជម្រះនាពេលអនាគត អង្គជំនុំជម្រះបានសម្រេចផ្អាកកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីចំពោះគាត់។
ដោយសារតែគ្មានតំរុយណាមួយដែលបង្ហាញថា ជនជាប់ចោទអាចនឹងត្រូវនាំយកមកជំនុំជម្រះបាន ចៅក្រមអន្តរជាតិយល់ឃើញថា អ.វ.ត.ក គ្មានមូលដ្ឋានណាមួយដើម្បីបង្ខំឲ្យជនជាប់ចោទចូលព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ ឬដាក់វិធានការបង្ខំលើរូបគាត់បានឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ចៅក្រមជាតិវិញយល់ឃើញថានៅមានលទ្ធភាពមួយចំនួនដែលគួរតែបញ្ជូនជនជាប់ចោទទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យនិងដាក់គាត់ឲ្យស្ថិតនៅក្រោមវិធានការមួយចំនួន ធ្វើដូច្នេះ ទើបជនជាប់ចោទនឹងមិនអាចគេចវេសពីរង្វង់យុត្តិធម៌បាន។
ដើម្បីចៀសវាងនូវភាពមិនច្បាស់លាស់ចំពោះជនជាប់ចោទ អៀង ធីរិទ្ធ ដែលជាលទ្ធផលនៃកង្វះការព្រមព្រៀងគ្នាទៅលើការដាក់លក្ខខណ្ឌមួយចំនួននៅពេលដោះលែង អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានសម្រេចដោះលែងគាត់។ ដូច្នេះសេចក្តីសម្រេចដោះលែង អៀង ធីរិទ្ធ ពីមន្ទីរឃុំឃាំងរបស់ អ.វ.ត.ក ត្រូវបានរៀបចំ។ គួរតែគូសបញ្ជាក់ថា ការរកឃើញថា អៀង ធីរិទ្ធ ពុំមានកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចូលរួមការជំនុំជម្រះ ពុំមានន័យថាជាការរកឃើញថាជនជាប់ចោទមានពិរុទ្ធភាពឬភាពសុចរិតនោះទេ។