នៅក្នុងដីកាចុះថ្ងៃទី២៨ ខែកក្កដា ២០០៩ សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត បដិសេធសំណើសុំរបស់ ក្រុមមេធាវីការពារក្ដីឱ្យអៀង ធីរិទ្ធ មិនទទួលយកភស្ថុតាងទាំងឡាយដែលទទួលបាន ឬដែលអាចទទួលបានដោយការធ្វើទារុណកម្ម។ សំណើរបស់ក្រុមមេធាវី គឺមានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងទាំង ភស្ថុតាងនិងវត្ថុតាងជាក់លាក់មួយចំនួនដែលបានបញ្ចូលរួចហើយក្នុងសំណុំរឿងលេខ ០០២ និងព្រមទាំងភស្ថុតាង និងវត្ថុតាងក្នុងចំណាត់ថ្នាក់នេះដែលអាចនឹងបញ្ចូលក្នុងសំណុំរៀង នាពេលអនាគត។
អៀង ធីរិទ្ធក្នុងអំឡុងពេលសវនាការរបស់អង្គបុរេជំនុំជម្រះ នាថ្ងៃទី២៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០០៩
នៅក្នុងដីកាសម្រេចរបស់ខ្លួន សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតយល់ឃើញថាភស្ថុតាង និងវត្ថុតាង ដែលក្រុមមេធាវីការពារក្ដីស្នើសុំមិនទទួលយកនោះ មានផ្ទុកនូវព័ត៌មានមួយចំនួន ដែលមិនមែនទទួលបានដោយការធ្វើទារុណកម្ម។ ព័ត៌មានទាំងនោះរួមមានចំណារសរសេរដៃ ដែលមាននៅក្នុងចម្លើយសារភាព ដែលចារដោយអ្នកធ្វើទារុណកម្ម បុគ្កលិកផ្សេងទៀត របស់មន្ទីរស២១ ឬជនត្រូវចោទ។ លើសពីនេះទៅទៀតឯកសារទាំងនោះ ក៏មានរួមបញ្ចូលផងដែរ ព័ត៌មានសត្យានុម័តមួយចំនួនដូចជាប្រវត្ដិរូប កាលបរិច្ឆេទនៃការចាប់ខ្លួន កាលបរិច្ឆេទនៃការសួរចម្លើយ ។ល។ សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត យល់ឃើញថាការប្រើប្រាស់ នូវព័ត៌មានទាំងនេះ មិនត្រូវបានហាមឃាត់ ដោយអនុលោមតាមមាត្រា១៥ នៃអនុសញ្ញាស្ដីពី អំពើទារុណកម្ម និងការដាក់ទោសផ្សេងទៀត ឬការធ្វើបាដែលជាលក្ខណៈឃោឃៅ អមនុស្សធម៌ ឬថោកទាប ។
សហព្រះរាជចៅក្រមស៊ើបអង្កេតក៏បានយល់ឃើញផងដែរថា ភាពគួរឱ្យជឿជាក់បានរបស់វត្ថុតាង ទាំងនោះ មិនអាចត្រូវបានវាយតម្លៃបាននៅឡើយទេ រហូតដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយ នៃការស៊ើបអង្កេត នៃសំណុំរឿងលេខ០០២។ នៅត្រង់ចំនុចនេះ ភស្ថុតាងនិងវត្ថុតាង ដែលជាកម្មវត្ថុនៃសំណើរបស់ក្រុមមេធាវីការពារក្ដី ត្រូវតែមានការពិនិត្យមួយករណីម្ដងៗ ដើម្បីឱ្យសហ ចៅក្រមស៊ើបអង្កេតពិចារណាដោយភាពប្រយ័ត្នប្រយែងបំផុត ទៅលើប្រភេទនៃភស្ថុតាងនិងមធ្យាបាយដែលទទួលបាន។
ឯកសារទាក់ទងៈ
ដីកាសម្រេចលើការប្រើប្រាស់ភស្ដុតាងដែលបានមក រឺដែលអាចបានមកដោយការធ្វើទារុណកម្ម ចម្លើយតបរបស់មេធាវីការពារលើ ៉ការឆ្លើយតបរបស់សហព្រះរាជអាជ្ញា ចំពោះសំណើរបស់មេធាវីការពារ អៀង ធីរិទ្ធ សុំច្រានចោលភស្ដុតាងដែលបានមកពីការធ្វើ ទារុណកម្ម ៉ ចម្លើយតបរបស់សហព្រះរាជអាជ្ញា ទៅនឹងសំណើរបស់សហមេធាវីការពារក្ដីអ្នកស្រី អៀង ធីរិទ្ធ ដែលស្នើសុំអោយបដិសេដភស្ដុតាង ដែលបានមកដោយការធ្វើទារុណកម្ម ចុះថ្ងៃទី ១១ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៩ សំណើរបស់មេធាវីការពារអ្នកស្រី អៀង ធីរិទ្ធ ស្នើសុំច្រានចោលភស្ដុតាង ដែលបានមកដោយការ ធ្វើទារុណកម្ម អៀង ធីរិទ្ធក្នុងអំឡុងពេលសវនាការរបស់អង្គបុរេជំនុំជម្រះ នាថ្ងៃទី២៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០០៩ នៅក្នុងដីកាសម្រេចរបស់ខ្លួន សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតយល់ឃើញថាភស្ថុតាង និងវត្ថុតាង ដែលក្រុមមេធាវីការពារក្ដីស្នើសុំមិនទទួលយកនោះ មានផ្ទុកនូវព័ត៌មានមួយចំនួន ដែលមិនមែនទទួលបានដោយការធ្វើទារុណកម្ម។ ព័ត៌មានទាំងនោះរួមមានចំណារសរសេរដៃ ដែលមាននៅក្នុងចម្លើយសារភាព ដែលចារដោយអ្នកធ្វើទារុណកម្ម បុគ្កលិកផ្សេងទៀត របស់មន្ទីរស២១ ឬជនត្រូវចោទ។ លើសពីនេះទៅទៀតឯកសារទាំងនោះ ក៏មានរួមបញ្ចូលផងដែរ ព័ត៌មានសត្យានុម័តមួយចំនួនដូចជាប្រវត្ដិរូប កាលបរិច្ឆេទនៃការចាប់ខ្លួន កាលបរិច្ឆេទនៃការសួរចម្លើយ ។ល។ សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត យល់ឃើញថាការប្រើប្រាស់ នូវព័ត៌មានទាំងនេះ មិនត្រូវបានហាមឃាត់ ដោយអនុលោមតាមមាត្រា១៥ នៃអនុសញ្ញាស្ដីពី អំពើទារុណកម្ម និងការដាក់ទោសផ្សេងទៀត ឬការធ្វើបាដែលជាលក្ខណៈឃោឃៅ អមនុស្សធម៌ ឬថោកទាប ។ សហព្រះរាជចៅក្រមស៊ើបអង្កេតក៏បានយល់ឃើញផងដែរថា ភាពគួរឱ្យជឿជាក់បានរបស់វត្ថុតាង ទាំងនោះ មិនអាចត្រូវបានវាយតម្លៃបាននៅឡើយទេ រហូតដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយ នៃការស៊ើបអង្កេត នៃសំណុំរឿងលេខ០០២។ នៅត្រង់ចំនុចនេះ ភស្ថុតាងនិងវត្ថុតាង ដែលជាកម្មវត្ថុនៃសំណើរបស់ក្រុមមេធាវីការពារក្ដី ត្រូវតែមានការពិនិត្យមួយករណីម្ដងៗ ដើម្បីឱ្យសហ ចៅក្រមស៊ើបអង្កេតពិចារណាដោយភាពប្រយ័ត្នប្រយែងបំផុត ទៅលើប្រភេទនៃភស្ថុតាងនិងមធ្យាបាយដែលទទួលបាន។ ឯកសារទាក់ទងៈ ដីកាសម្រេចលើការប្រើប្រាស់ភស្ដុតាងដែលបានមក រឺដែលអាចបានមកដោយការធ្វើទារុណកម្ម ចម្លើយតបរបស់មេធាវីការពារលើ ៉ការឆ្លើយតបរបស់សហព្រះរាជអាជ្ញា ចំពោះសំណើរបស់មេធាវីការពារ អៀង ធីរិទ្ធ សុំច្រានចោលភស្ដុតាងដែលបានមកពីការធ្វើ ទារុណកម្ម ៉ ចម្លើយតបរបស់សហព្រះរាជអាជ្ញា ទៅនឹងសំណើរបស់សហមេធាវីការពារក្ដីអ្នកស្រី អៀង ធីរិទ្ធ ដែលស្នើសុំអោយបដិសេដភស្ដុតាង ដែលបានមកដោយការធ្វើទារុណកម្ម ចុះថ្ងៃទី ១១ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៩ សំណើរបស់មេធាវីការពារអ្នកស្រី អៀង ធីរិទ្ធ ស្នើសុំច្រានចោលភស្ដុតាង ដែលបានមកដោយការ ធ្វើទារុណកម្ម