ហ៊ុន ស្មៀន
លោក ហ៊ុន ស្មៀន ត្រូវបានកោះហៅជាសាក្សីដើម្បីផ្តល់សក្ខីកម្មអំពីចរិតរបស់ជនជាប់ចោទ។
ហ៊ុន ស្មៀន បានស្គាល់ជនជាប់ចោទឈ្មោះ ហង្ស ពិន ពីខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៩៦ ដល់ចុងខែកុម្ភៈ ឬដើមខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៩៧ នៅពេលដែលជនជាប់ចោទត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យធ្វើការជាគ្រូបង្រៀនភាសាបារាំង ក្រោមការត្រួតត្រារបស់គាត់នៅវិទ្យាល័យផ្ដុំ។ នៅខែកុម្ភៈ ឬខែមីនា ឆ្នាំ១៩៩៧ ជនជាប់ចោទបានបាត់ខ្លួនដោយគ្មានការជូនដំណឹងណាមួយឡើយ។ ទើបតែក្រោយមកលោក ហ៊ុន ស្មៀន ដែលកាលនោះជានាយកវិទ្យាល័យផ្ដុំ បានដឹងថាលោកបានចាកចេញទៅស្រុកសំឡូត។
ក្នុងនាមជាសាក្សីអត្តចរិត លោក ហ៊ុន ស្មៀន បានពណ៌នាជនជាប់ចោទថាជាគ្រូដែលមានចិត្តសប្បុរស ចិត្តល្អ និងរួសរាយរាក់ទាក់។ ជនជាប់ចោទត្រូវបានមនុស្សគ្រប់គ្នាចូលចិត្ត ហើយមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយបុគ្គលិក សិស្សានុសិស្ស និងគណៈគ្រប់គ្រងសាលា។ គាត់ក៏ចូលចិត្តនៅតែឯង ស្ងប់ស្ងាត់ ហើយតែងតែឃើញគាត់អានសៀវភៅតែម្នាក់ឯងបន្ទាប់ពីធ្វើការ។ លោក ហ៊ុន ស្មៀន រៀបរាប់ថា ការងាររបស់លោកល្អប្រសើរ ហើយលោកតែងតែគោរពពេលវេលា និងយកចិត្តទុកដាក់បំផុត។ នេះបានធ្វើឱ្យគាត់ទទួលបានរហស្សនាមថា "គ្រូតា" ឬ "គ្រូតា" ពីសិស្ស។
លោក ហ៊ុន ស្មៀន បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះថា លោកទើបតែបានដឹងពីអតីតកាលឧក្រិដ្ឋជន លោក ហង្ស ពិន នៅពេលចាប់ខ្លួនក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៩ ហើយមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងនៅពេលដឹងរឿងនេះ ដោយលោកមានប្រសាសន៍ថា “សូម្បីតែថ្ងៃនេះ វាពិតជាលំបាកខ្លាំងណាស់សម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការទទួលយកវាថាគាត់ជាគាត់បានពាក់ព័ន្ធនឹងឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនេះ បើប្រៀបធៀបនឹងអាជីពជាគ្រូបង្រៀននៅសាលារបស់ខ្ញុំ វាផ្ទុយស្រឡះទាំងស្រុង។ ក្នុងអាជីពជាគ្រូបង្រៀន គាត់ល្អឥតខ្ចោះ»។
- Witness acronym :
D5
- Age at the time of testimony :
60
- Appeared as :
- Cases : សំណុំរឿង ០០១,
- Date(s) of testimony :