លោក ឈុន សាម៉ន
លោក ឈុន សាម៉ន កើតនៅឆ្នាំ ១៩៥៧ នៅភូមិថ្មី ឃុំខ្សែត ស្រុកកំពង់រោទិ៍ ខេត្តស្វាយរៀង ដែលលោកនៅតែរស់នៅជាមួយគ្រួសារ និងប្រកបរបរធ្វើស្រែ។
លោកបានផ្តល់សក្ខីកម្មជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២។ លោក ឈុន បានក្លាយជាទាហានខ្មែរក្រហមនៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៥ ហើយបានធ្វើការជាអ្នកនាំសារនៅអង្គភាព៧៥។ លោកបានបញ្ជូនព័ត៌មានអំពីទីតាំងរបស់សត្រូវទៅអង្គភាពផ្សេងទៀត។ គាត់ក៏បានចូលរួមកិច្ចប្រជុំលើប្រធានបទនេះផងដែរ។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៦ គាត់ត្រូវបានបញ្ជូនទៅតំបន់ ២៣ ហើយបានធ្វើការនៅក្នុងអង្គភាពពិសេស ទទួលបន្ទុកប្រមូលព័ត៌មាន និងពេលខ្លះធ្វើការរាយមីន។ កិច្ចប្រជុំអំពីបញ្ហាផ្ទៃក្នុងត្រូវបានរៀបចំឡើង។ អង្គភាពរបស់លោកត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់តំបន់ជិតព្រំដែនវៀតណាម ក្នុងខេត្តស្វាយរៀង ជាកន្លែងដែលលោកបាននិយាយថា ការប្រយុទ្ធគ្នាមានភាពសាហាវនៅឆ្នាំ ១៩៧៦ និង ១៩៧៧ ដើម្បីប្រមូលព័ត៌មាន។ ពេលខ្លះអង្គភាពរបស់គាត់ត្រូវតទល់ជាមួយអង្គភាពពិសេសវៀតណាម។ លោក ឈុន បានបញ្ជាក់ថា ការងាររបស់អង្គភាពពិសេសគឺពិបាកជាងអង្គភាពដទៃទៀត។ បើតាមលោក ឈុន ការប្រយុទ្ធគ្នាកាន់តែខ្លាំងឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៧ ហើយទាហានមកពីភូមិភាគកណ្តាល និងនិរតី ត្រូវបានបញ្ជូនទៅជាកងកម្លាំងបន្ថែម។ នៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៧ មេបញ្ជាការភូមិភាគបូព៌ាត្រូវបានបញ្ជូនទៅវគ្គបណ្តុះបណ្តាល ហើយបាត់ខ្លួន។ អង្គភាពនេះត្រូវបានបំបែកដោយទាហានតំបន់កណ្តាលរវាងទាហានដែលបានចូលរួមក្នុងបដិវត្តន៍មុន និងក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៥ ។ អាវុធត្រូវបានរឹបអូស។ ទាហានដែលបានចូលរួមមុនឆ្នាំ១៩៧៥ ប្រមាណ៣០០នាក់ ត្រូវបានឡើងលើឡានដឹកជញ្ជូនទៅវាលតាព្រូន។ អ្នកផ្សេងទៀត រួមទាំងលោក ឈុន ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងកងពលលេខ ៧០៣ ហើយបានស្នើសុំឱ្យបង្ហាញទីតាំងគ្រាប់មីន។ បន្ទាប់មក ពួកគេត្រូវបានបញ្ជូនទៅកន្លែងដដែល ជាជាងទៅមជ្ឈឺម។ ពួកគេទាំងអស់ត្រូវបានណែនាំឲ្យធ្វើស្រែ និងជីករណ្តៅ។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៨ លោក ឈុន បានឮថាទាហានភូមិភាគបូព៌ាប៉ុនប៉ងធ្វើរដ្ឋប្រហារនៅមជ្ឈឺម។ លោក ឈុន និងសហការីរបស់លោកត្រូវបានណែនាំឲ្យត្រឡប់ទៅគ្រួសារនិងភូមិវិញ។ នៅក្នុងភូមិរបស់លោកឈុន ទាហានមកពីមជ្ឈឺមបានជំនួសប្រធានសហករណ៍ ហើយបានប្រាប់អង្គភាពរបស់លោកថា ពួកគេនឹងត្រូវបានចុះបញ្ជីឡើងវិញបន្ទាប់ពីការបោសសំអាត។ យ៉ាងណាក៏ដោយ សាក្សីបានពន្យល់ថា ប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ពីពួកគេមកដល់ ពួកគេបានចងពួកគេ ហៅពួកគេថាជាជនក្បត់ ហើយបាននាំពួកគេទៅប្រហារជីវិត។ លោក ឈុន បានឮពីអ្នកណាម្នាក់ថា ពួកគេមិនមែនជាក្រុមទាហានដំបូងគេដែលត្រូវគេបញ្ជូនចេញនោះទេ។ នៅកន្លែងប្រហារជីវិត ទាហានដែលត្រូវបានចងដៃត្រូវបានបាញ់សម្លាប់ ប៉ុន្តែខ្លះបានស្រាយរួចរត់គេចខ្លួន។ លោក ឈុន បានរត់គេចជាមួយទាហានពីរនាក់ផ្សេងទៀត ហើយលោតចូលទឹកទន្លេ បន្ទាប់មកឆ្លងព្រំដែនវៀតណាម។ ពួកគេត្រូវបានជួយសង្គ្រោះដោយទាហានវៀតណាម។ យួនបានសួរនាំពួកគេ ហើយឲ្យពួកគេចូលកងទ័ពដើម្បីរំដោះកម្ពុជា។ សាក្សីបានទទួលស្គាល់ឈ្មោះកម្មាភិបាលមួយចំនួនពីអង្គភាពរបស់គាត់ ដែលត្រូវបានបញ្ជូនសម្រាប់វគ្គសិក្សា និងស្ថិតក្នុងបញ្ជីអ្នកទោស ស-២១ របស់ការិយាល័យសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ។
បន្ទាប់ពីការផ្តល់សក្ខីកម្មរួច លោក ឈុន បានស្នើសុំយុត្តិធម៌ដល់គ្រួសារលោក និងបានសួរជនជាប់ចោទពីរសំណួរ ហេតុអ្វីបានជាពួកគេបែងចែកទាហានរវាងអ្នកដែលបានចូលរួមបដិវត្តន៍មុន និងក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៥ និងហេតុអ្វីបានជាពួកគេចាប់ខ្លួនទាហានភូមិភាគបូព៌ាជាច្រើននាក់ដោយគ្មានយុត្តិធម៌។ ជនជាប់ចោទបានប្រើសិទ្ធិក្នុងសំណុំរឿង ០០២/០២ ក្នុងសវនាការចំនួន ១០ ថ្ងៃ ដើម្បីនៅស្ងៀម។
- Witness acronym :
2-TCCP-236
- Age at the time of testimony :
- Appeared as :
- សំណុំរឿង : សំណុំរឿង ០០២, សំណុំរឿង ០០២/០២,
- Date(s) of testimony :