លោក សែន សុផុន
ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី លោក សែន សុផុន អាយុ ៥៥ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ពីរបៀបដែលគ្រួសាររបស់គាត់ត្រូវបានជម្លៀសដោយបង្ខំពីទីក្រុងភ្នំពេញទៅកាន់ខេត្តបាត់ដំបង។ គាត់បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះថា នៅឆ្នាំ ១៩៦៧ គាត់គឺជាផ្នែកនៃក្រុមធ្វើស្រែ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ ១៩៧៧ គាត់ត្រូវបានបញ្ជូនទៅធ្វើការនៅការដ្ឋានទំនប់ត្រពាំងថ្ម។ លោកបានរៀបរាប់ពីស្ថានភាពការងារ និងជីវភាពនៅកន្លែងធ្វើការ។ កម្មករទាំងអស់មានកូតាការងារអប្បបរមា ៣ ម៉ែត្រគូបក្នុងមួយថ្ងៃ។ លោកបន្ថែមថា កម្មករមិនមានពេលសម្រាក ឬថ្ងៃឈប់សម្រាកទេ។ គាត់បានពន្យល់ថា សមាមាត្រអាហារ និងទឹកគឺខ្វះខាត។ សាក្សីបានផ្តល់សក្ខីកម្មថា គាត់មិនបានដឹងពីការស្លាប់ និងការធ្វើទារុណកម្មនោះទេ ប៉ុន្តែគាត់បានកត់សម្គាល់ការបាត់ខ្លួនមនុស្សពីក្រុមរបស់គាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ លោក សុផុន រៀបរាប់ថា យាយ ចែម ដែលចាប់ តា វ៉ាល់ អតីតមេទំនប់ត្រពាំងថ្ម រឹតតែឃោរឃៅជាងអ្នកកាន់តំណែងមុនទៅទៀត។ លោក សែន សុផុន បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះថា ព្រឹត្តិការណ៍ និងបទពិសោធន៍ដែលរងទុក្ខក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យគឺតែងតែនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ ហើយគាត់មិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ។
- Witness acronym :
2-TCCP-220
- Age at the time of testimony :
55
- Appeared as :
- សំណុំរឿង : សំណុំរឿង ០០២, សំណុំរឿង ០០២/០២,
- Date(s) of testimony :