លោក​ស្រី កាន់ សុន្ទរ៉ា

អ្នកស្រី កាន់ សុន្ទរ៉ា កើតនៅឆ្នាំ ១៩៥២។ គាត់បាននិយាយថា នៅថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ គាត់ និងក្រុមគ្រួសារត្រូវបានប្រាប់ឱ្យចាកចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ។

ពួកគេ​បាន​ចាកចេញ​ពី​ព្រឹក​ដោយ​ធ្វើដំណើរ​ដោយ​ថ្មើរជើង​ឆ្ពោះទៅ​ខេត្តកណ្តាល​។ នៅពេលនោះនាងមានផ្ទៃពោះជិតប្រាំបួនខែ។ នាងបានសម្រាលកូនរបស់នាង ដោយមានជំនួយពីបងស្រី និងឆ្មបរបស់នាង ដែលមានអាយុប្រហែលដប់ពីរឆ្នាំ។ នាង​មិន​បាន​ទទួល​ថ្នាំ​អ្វី​ទេ ហើយ​ដើម្បី​មាន​អាហារ​គ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់​ចិញ្ចឹម​ទឹកដោះ នាង​បាន​ចម្អិន​ស្លឹក​ជាមួយ​អំបិល។ នៅខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩៧៧ កូនប្រុសរបស់គាត់បានស្លាប់នៅអាយុ ២ ឆ្នាំដោយសារតែគាត់ស្លេកស្លាំងខ្លាំង។កូន​ស្រី​របស់​គាត់​ដែល​មាន​អាយុ​ប្រាំ​ឆ្នាំ​នៅ​ពេល​នោះ​បាន​កើត​ជំងឺ​រាគ​ហើយ​បាន​ស្លាប់​នៅ​ខែ​ធ្នូ​ឆ្នាំ​ដដែល។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៦ បុរស និងស្ត្រីត្រូវបានបំបែកចេញពីគ្នា ហើយដាក់នៅក្នុងអង្គភាពចល័តមួយ។ រៀងរាល់ដប់ថ្ងៃ ពួកគេត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ ប្ដី​របស់​នាង​មិន​អាច​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ​ដើម្បី​មើល​កូន​មុន​ពេល​ពួក​គេ​ស្លាប់។ នាង​បាន​ទៅ​កន្លែង​ធ្វើ​ការ​ប្តី​របស់​នាង ដែល​នាង​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រាប់​ថា ប្តី​របស់​នាង​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ទៅ​បាត់ ។ 

នៅឆ្នាំ ១៩៧៩ នាងបានទទួលព័ត៌មានថា បងប្រុសរបស់នាងត្រូវបានសម្លាប់នៅស-២១។ នាង​បាន​ឃើញ​រូបថត​បង​ប្រុស​និង​បង​ថ្លៃ​ស្រី​របស់​នាង​នៅ​ស-២១ ប៉ុន្តែ​រក​មិន​ឃើញ​កូន​ចិញ្ចឹម​ទាំង​ពីរ​របស់​ពួក​គេ​ទេ។

Transcript from testimony

Video recordings