នង នេត

សាក្សីគឺជាព្រះសង្ឃរហូតដល់ថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ នៅពេលដែលព្រះសង្ឃទាំង ១៩ អង្គនៅក្នុងវត្តរបស់គាត់ត្រូវបានផ្សឹកដោយបង្ខំ។

គាត់ត្រូវបានផ្ទេរទៅសហករណ៍ដាំស្រូវមួយ រយៈពេលពីរបីខែ។ គាត់គឺជាផ្នែកមួយនៃក្រុមដែលត្រូវបានគេហៅថា "កងកម្លាំងស្វា" ដោយសារតែពួកគេជាអ្នកចំណូលថ្មី។ គាត់ត្រូវបានផ្ទេរទៅសហករណ៍មួយផ្សេងទៀត ជាកន្លែងដែលគាត់បានភ្លក់អាហារសម្រាប់ភ្ញៀវ ដើម្បីប្រាកដថាវាមិនត្រូវបានបំពុល។ ក្រោយមកគាត់ត្រូវបានផ្លាស់ទៅភូមិភាគបូព៌ា។ នៅទីនោះ គាត់បានបញ្ជាក់ថា គាត់ធ្វើការលើសទម្ងន់ និងមិនបានផ្តល់អាហារគ្រប់គ្រាន់ ដូច្នេះហើយបានជាមនុស្សមួយចំនួនព្យាយាមរកអាហារក្នុងព្រៃ។ បន្ទាប់ពីនេះ ពួកគេត្រូវបានបង្រ្កាប និងចាប់ខ្លួនអស់រយៈពេល ១៤ ថ្ងៃ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ពួកគេត្រូវបានផ្តល់អាហារត្រឹមតែដំឡូងមួយ ឬពីរដុំក្នុងមួយពេល។ បន្ទាប់មកពួកគេត្រូវបានគេយកទៅសម្លាប់។ សាក្សីត្រូវបានគេវាយក្បាលជាច្រើនដង ប៉ុន្តែអាចរួចជីវិតដូចមនុស្សម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ខន ដែរ។

ពួកគេបានស្រាយចំនងគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយបានរស់នៅអស់រយៈពេលជាងមួយខែក្នុងរូងភ្នំក្បែរកន្លែងធ្វើការដែលគេបោះបង់ចោល។ សាក្សីត្រូវផឹកទឹកនោមខ្លួនឯងដើម្បីរស់។