អ្នកស្រី ខៀវ នាប

ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីកើតនៅឆ្នាំ ១៩៥២ ។ នាងបានរៀបការជាមួយប្តីដំបូងរបស់នាងដែលធ្វើការនៅក្នុងសហករណ៍នៅឆ្នាំ ១៩៧៣ និងមានកូនពីរនាក់ជាមួយគាត់។

នៅឆ្នាំ ១៩៧៤ គាត់ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅសមរភូមិ ហើយបន្ទាប់មកបានធ្វើការនៅផ្សារធំថ្មីក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។ គាត់មិនមែនជាកម្មាភិបាលទេ ប៉ុន្តែគាត់ជាអ្នកដឹកនាំក្រុម។ នាងត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅដាំបាយឲ្យជនជម្លៀស ដែលខៀវ សំផន ចែកជូន។ ប្តីរបស់នាងបានបាត់ខ្លួននៅឆ្នាំ ១៩៧៨ នៅពេលគាត់មានអាយុ ២៥ ឆ្នាំ ហើយនាងមិនដែលឃើញគាត់ម្តងទៀតទេ។ នាងត្រូវចាកចេញពីភ្នំពេញ ខណៈនាងមានផ្ទៃពោះ ពេលប្ដីបាត់ខ្លួន; នាងសម្រាលបានកូនរបស់នាងនៅពេលដែលនាងត្រលប់មកវិញក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៩ ។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ក៏មានពូជាច្រើនដែលបានបាត់ខ្លួនផងដែរ។ នាងបានឃើញខៀវ សំផន នៅពេលដែលគាត់កំពុងប្រគល់ក្រមាពណ៌ខៀវទៅឲ្យជនភៀសខ្លួនពីទិសខាងកើត។

នៅទីបំផុតនាងត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យដាំបាយនៅកន្លែងដែលប្តីរបស់នាងកំពុងធ្វើការ ដូច្នេះកូនប្រុសរបស់នាងអាចឃើញគាត់ ទោះបីជានាងមិននៅក៏ដោយ។