អ្នកស្រី ឈិន ណាវី

អ្នកស្រី ឈិន ណាវី ដាក់ពាក្យស្នើសុំដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ដោយសំអាងលើការស្លាប់របស់ស្វាមីអ្នកស្រី ទៀ ហាវតឹក។

ក្នុងនាមដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ឈិន ណាវី បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីជីវិតរបស់នាងក្រោមរបបខ្មែរក្រហមបន្ទាប់ពីការជម្លៀសចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ ក៏ដូចជាការចាប់ខ្លួនប្តីរបស់នាង។ ទៀ ហាវតឹក ដែលធ្លាប់បម្រើការជាប្រធានអង្គភាពអាកាសចរស៊ីវិលរាជធានីភ្នំពេញ ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី ២២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៧៦។ គាត់ត្រូវបានប្អូនស្រីរបស់ ឈិន ណាវី បរិហារថាជា "ភ្នាក់ងារ CIA"។ ឈិន ណាវី រៀបរាប់ពីរបៀបដែលនាងរកឃើញជោគវាសនាប្តីរបស់នាង។ ក្រោយ​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​ដួល​រលំ​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៩ អ្នកស្រី​បាន​ត្រឡប់​មក​ភ្នំពេញ​វិញ​ជាមួយ​កូនៗ។ នាង​ចង់​នៅ​ក្បែរ​អតីត​កន្លែង​ធ្វើការ​របស់​ប្តី​នាង ដើម្បី​ឱ្យ​គាត់​អាច​រក​នាង​ឃើញ​ក្នុង​ករណី​ដែល​គាត់​ត្រឡប់​មក​វិញ ។ នាងកំពុងធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យ៧មករា ពេលនាងទៅមើលសារមន្ទីប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង ជាផ្នែកនៃដំណើរទស្សនៈកិច្ចបុគ្គលិកក្នុងឆ្នាំ ១៩៨០។ នៅទីនោះនាងត្រូវបានលោក ហ៊ឹម អឿងពេជ្រ ប្រាប់ថា ប្តីរបស់នាងត្រូវបានឃុំខ្លួននៅស-២១ ហើយត្រូវបានប្រហារជីវិតនៅថ្ងៃទី ២៥ ឧសភា ១៩៧៦។ ឈិន ណាវី បាន​ប្រាប់​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​ថា នាង​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ត្រូវ​ខ្មែរក្រហម​ក្បត់។ ឈិន បានពន្យល់ថា នាងអាចយល់បានថា ហេតុអ្វីបានជាបងស្រីរបស់នាង បរិហារប្តីរបស់នាង ខណៈដែលនាងត្រូវបានរបបខ្មែរក្រហមបញ្ច្រាបមនោគមវិជ្ជា។

នាងបានរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍នៃភាពទទេស្អាត គ្មានសង្ឃឹម និងភាពអស់សង្ឃឹមដែលនាងបានជួបប្រទះចាប់តាំងពីការបាត់ខ្លួនរបស់ស្វាមី និងការលំបាកពិសេសៗដែលនាងបានរងទុក្ខក្នុងនាមជាស្ត្រីមេម៉ាយ។

• Witness acronym :
  D25/2
• Age at the time of testimony :
• Appeared as :
  Civil Party
• សំណុំរឿង : សំណុំរឿង ​០០១, 
• Date(s) of testimony :
  24 សីហា 2009