សេក ដន

សេក ដន ត្រូវបានកោះហៅជាសាក្សីដើម្បីផ្តល់សក្ខីកម្មស្តីពីតួនាទីនៅមន្ទីរ ស២១។

នៅអាយុ១១ឆ្នាំ សេក ដន ត្រូវបានកេណ្ឌធ្វើជាទាហ៊ានដោយយោធាខ្មែរក្រហម ហើយត្រូវបានបញ្ជូនទៅសាលាបច្ចេកទេសព្រែកត្នោត នៅទីក្រុងភ្នំពេញសម្រាប់ការបណ្តុះបណ្តាលរយៈពេល៣ខែ។ ក្រោយមកបានធ្វើការក្នុងអង្គភាពកុមារមួយដោយចាត់តាំងអោយកសាងទំនប់ក្បែរទីក្រុងភ្នំពេញ សេក ដន ត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរ ស២១ ជាកន្លែងដែលគាត់នៅរហូតរហូតដល់វៀតណាមកាន់កាប់ទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងខែមករា ១៩៧៩។ នៅទីនោះគាត់ត្រូវបានគេចាត់តាំងអោយធ្វើជាពេទ្យកុមារជាមួយនឹងពេទ្យ៣នាក់ទៀតក្នុងអគារលេខ៣ ក្រោមការគ្រប់គ្រងដោយឈ្មោះ ប៉ាវ និង យឿន។

ជាសាក្សីមួយរូប សេក ដន ពិព៏ណនាពីស្ថានភាពវេជ្ជសាស្ត្ររបស់អ្នកជាប់ឃុំឃាំង ដោយបណ្តាលមកពីលទ្ធផលនៃការសួរចម្លើយ ពួកគេមានរបួស ពួកគេបាត់ក្រចកដៃក្រចកជើង ហើយពួកគេមានដំបៅក្នុងត្រចៀក។ ថ្នាំដែលចែកអោយអ្នកជាប់ឃុំភាគច្រើនមានថ្នាំ គ្រាប់ទន្សាយ ដែលផលិតក្រោយឆ្នាំ១៩៧៥។ គាត់រំលឹកឡើងថាបានលឹសម្លេងស្រែកនៅពេលយប់ ហើយបានដឹងពីការបាត់ខ្លួនរបស់អ្នកទោស។ អ្នកជាប់ឃុំមួយចំនួនស្លាប់ដោយសារជម្ងឺហើយគាត់និងពេទ្យផ្សេងទៀតត្រូវបានចាត់តាំងអោយកប់សពរបស់ពួកគេនៅក្បែរបរិវេណ ស២១។ សេក ដន ប្រាប់ដល់អង្គជំនុំជម្រះថា គាត់មានការព្រួយបារម្ភណ៏យ៉ាងខ្លាំងនៅពេលនោះថាគាត់អាចនឹងត្រូវបានគេយកទៅសម្លាប់។ មេផ្ទាល់របស់គាត់ឈ្មោះ ប៉ាវ ត្រូវបានគេចាប់ខ្លួនដោយចោទប្រកាន់ថាបានសម្លាប់អ្នកជាប់ឃុំ។ ក្រោយមកទៀត មេទីពីររបស់ សេក ដន ឈ្មោះយឿន បានចងកសម្លាប់ខ្លួនឯងដោយសារការភ័យខ្លាចនឹងការចាប់ខ្លួន។

មេធាវីម្នាក់នៅចាំជួយដល់លោក សេក ដន ក្នុងករណីការធ្វើសក្ខីកម្មប្រឆាំងនឹងខ្លួនឯងបានកើតឡើង។