លោក ភោគ ខន
ភោគ ខន បានដាក់ពាក្យសុំដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ដោយផ្អែកទៅលើការបាត់ខ្លួន និងការស្លាប់របស់បងប្អូនជីដូនមួយ និងប្រពន្ធរបស់គាត់ ព្រមទាំងផ្អែកលើមូលដ្ឋាននៃការចាប់ខ្លួន និងឃុំខ្លួនរបស់គាត់។
ភោគ ខន បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីការចាប់ខ្លួនគាត់នៅទួលគោកក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៨។ គាត់បានចូលរួមជាមួយខ្មែរក្រហមនៅឆ្នាំ ១៩៧១ នៅអាយុ ១៥ ឆ្នាំ។ គាត់ត្រូវបានបញ្ជូនចេញដោយត្រូវបិទភ្នែកទៅមន្ទីរឃុំឃាំងដែលគាត់ជឿថាជាមន្ទីរស-២១។ នៅទីនោះគាត់ត្រូវបានគេសួរចម្លើយ និងធ្វើទារុណកម្មពីរដង។ ក្រោយពីឃុំខ្លួនបានបីទៅបួនខែ នៅថ្ងៃទី៦ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ គាត់ត្រូវបានគេនាំទៅកន្លែងពិឃាត។ ពេលគេយកទៅជិតរណ្តៅដើម្បីសម្លាប់ គាត់បានគេចពីការវាយសំដៅទៅកគាត់ ។ គាត់ត្រូវគេវាយចំឆ្អឹងជំនីរ ហើយសន្លប់ក្នុងរណ្តៅ។ ក្រោយមកគាត់អាចចេញពីរណ្តៅ ទៅដល់ទន្លេ ហើយទុកខ្លួនគាត់នៅលើបន្ទះឈើ ទៅកាន់ស្ពានជ្រោយចង្វារ ដែលគាត់ត្រូវបានជួយសង្គ្រោះ។
បងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់ឈ្មោះ ឈឿង ភោម ហៅ ទិន នេត ធ្វើការនៅកងវរសេនាតូចលេខ៣១៧ ជាអង្គភាពវិន័យ។ គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី ០៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៧៧ និងត្រូវបានគេប្រហារជីវិតនៅថ្ងៃទី ៧ ខែវិច្ឆិកា ១៩៧៧ នៅស-21 ។ ភោគ ខន អាចស្វែងរកឯកសារអំពីបងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់នៅក្នុងបណ្ណសារទួលស្លែង។
ភរិយារបស់លោក ភោគ ខន ហៅ ពិន លាប ធ្វើការនៅផ្នែកដេរ កងពលលេខ៣១០។ នាងត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅដើមឆ្នាំ ១៩៧៨ ខណៈមានផ្ទៃពោះមួយខែ។ ភោគ ខន ជឿថា នាងត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរស-២១ ឬ ស-២៤ ប៉ុន្តែរកមិនឃើញឯកសារអះអាង។
- Witness acronym :
E2/33
- Age at the time of testimony :
- Appeared as :
- សំណុំរឿង : សំណុំរឿង ០០១,
- Date(s) of testimony :