មុំ វុន

អ្នកស្រី មុំ វុន កើត​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៤៨ នៅ​ខេត្ត​សៀមរាប ដែល​អ្នកស្រី​រស់​នៅ​មុន​ឆ្នាំ ១៩៧៥។ ប្តី​របស់​អ្នកស្រី​គឺ តាន់ ហ៊ឹម។

នាងត្រូវបានគេចាត់ឱ្យទៅច្រូតស្រូវនៅពេលកូនរបស់នាងនៅក្មេង។ ពេល​កូន​គាត់​ស្លាប់ គាត់​ត្រូវ​បាន​ចាត់​ឱ្យ​សង់​ទំនប់​ទឹក ។ បងប្អូន​បង្កើត​របស់​នាង​ត្រូវ​បាន​គេ​ចោទ​ថា​ជា​ជន​ក្បត់​ជាតិ ហើយ​ត្រូវ​បាន​គេ​សម្លាប់។ ម្តាយរបស់នាងបានស្លាប់ដោយសារជំងឺ។ នាងត្រូវបានគេបង្ខំឱ្យរៀបការម្តងទៀតក្នុងរយៈពេលពីរបីខែបន្ទាប់ពីការបាត់ខ្លួនរបស់ប្តីរបស់នាងក្នុងឆ្នាំ ១៩៧៥ ។​ ពីរ​ថ្ងៃ​មុន​ពេល​រៀប​ការ នាង​ត្រូវ​បាន​បុរស​ប្រាំ​នាក់​ចាប់​រំលោភម្តង​ម្នាក់ម្តងម្នាក់។ នាង និង​ស្វាមី​មិន​ចូលចិត្ត​គ្នា​ទេ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពួកគេ​គ្មាន​ជម្រើស​ក្រៅ​ពី​រៀបការ ឬ​ត្រូវ​គេ​សម្លាប់។ នាង​មិន​បាន​ប្រាប់​គ្រួសារ​នាង​អំពី​ពិធី​មង្គលការ​នេះ​ទេ ព្រោះ​វា​មិន​បាន​ធ្វើ​តាម​ប្រពៃណី។ ទោះបីជាពួកគេព្យាយាមជៀសវាងការផ្សំដំណេកក៏ដោយ កងជីវពលបានកាន់ពិលចុចទៅលើពួកគេ ហើយបង្ខំលិង្គរបស់ប្តីចូលទៅក្នុងរបស់នាង។

នាង​បាន​បែក​ពី​ប្តី​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨៤។ ក្នុង​កិច្ច​ប្រជុំ​មួយ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៧៦ នាង​បាន​ឃើញ នួន ជា និយាយ។ 

Transcript from testimony

Video recordings