អ៊ឺម ស៊ុនធី

ទន្ទឹមនឹងកូនស្រីឈ្មោះភឹង ហ្គុតស៊ុនថារី អ៊ឹម ស៊ុនធី បានដាក់ពាក្យសុំដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី ដើម្បីរក្សាការចងចាំប្តីឈ្មោះ ភួង តុន ដែលត្រូវបានឃុំខ្លួននៅស-២១ និងស្វែងរកការពិតទាក់ទងនឹងជោគវាសនារបស់គាត់។

ភួង តុន ជាអតីតព្រឹទ្ធបុរសនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និងជាសាស្ត្រាចារ្យច្បាប់ឯកទេសច្បាប់អន្តរជាតិ។ គាត់បានចាកចេញពីប្រទេសកម្ពុជានៅថ្ងៃទី ១៦ ខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដើម្បីចូលរួមសន្និសីទស្តីពីច្បាប់សមុទ្រនៅទីក្រុងហ្សឺណែវ។ បន្ទាប់ពីខ្មែរក្រហមបានដណ្តើមអំណាច គាត់បានវិលត្រឡប់មកប្រទេសកម្ពុជាវិញនៅថ្ងៃទី ២៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដើម្បីជួបជុំគ្រួសាររបស់គាត់ឡើងវិញ ប៉ុន្តែមិនអាចធ្វើដូច្នេះបានទេ។ នៅថ្ងៃទី ១២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៦ គាត់ត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងផ្ទេរទៅមន្ទីរស-២១។ ឯកសារចុងក្រោយរបស់ ស-២១ ដែលសំដៅលើគាត់គឺចុះថ្ងៃទី ៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩៧៧។ អ៊ឹម ស៊ុនធី និងក្រុមគ្រួសាររស់នៅដោយក្តីសង្ឃឹមថា ភួង តុន មានសុវត្ថភាពនៅអឺរ៉ុប រហូតដល់ពួកគេបានរកឃើញជោគវាសនារបស់គាត់នៅឆ្នាំ ១៩៧៩។ ក្នុងនាមជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណី អ៊ឹម ស៊ុនធី បានប្រាប់អង្គជំនុំជម្រះអំពីការឈឺចាប់ដ៏ធំធេងដែលនាងបានជួបប្រទះ ដែលនាំឱ្យនាងពិចារណាធ្វើអត្តឃាតជាច្រើនដង។ នាង​បាន​និយាយ​ថា​ពេល​វេលា​ធ្វើ​ឱ្យ​នាង​កាន់​តែ​ទុក្ខ​ព្រួយ ហើយ​សព្វ​ថ្ងៃ​នាង​អាច​រស់​បាន​ដោយ​សារ​ថ្នាំ​ពេទ្យ។

អ៊ឹម ស៊ុនធី រៀបរាប់​ពី​ការ​លំបាក​ក្នុង​ការ​ក្លាយ​ជា​ស្ត្រី​មេម៉ាយ និង​ត្រូវ​ចិញ្ចឹម​កូន​៧​នាក់​ដោយ​គ្មាន​ប្តី។

Transcript from testimony

Video recordings